П ерапляс 215 П ератраіць рапльіў самы глыб,— ціпер сьмела! В. Старика. Перапляс, у, л. —скверное, щекотливое положение. Во папоўся ў пярапляс i ты,— ціпер я пасьмяюся с цібе. В. Старина. Перапой, ю, м. —взаимные подарки в начале свадьбы жениха и невесты. Женіх доў Парасца ў пярапоі чаравікі й спадніцу, а яна пашыла яму кужэльныя штанэ й сарочку. В. Старина. Перапрашаць, дзс. (зак. перапрасinjb) — извиняться, просить извинения, прощения. Ия думайся, пярапрашаць цібе ня буду. Пярапрасіў, каб на суд ня падавалі за патраву. В. Старина. Перапрагаць, дзс. (зак. перапрэгчы, прм. перапражаны). — перепрягать лошадь. Нічога ня будзя, трэба каня пярапрагаць. Пярапрэжаны конь. В. Старина. Перапрэгчы, дзс.— пережарить. Трэба пілнаваць, каб не пярапрэгчы гароху. Пярапрогся алей. Вот пярапрэжаны боб — аж пагарэў. В. Старина. Перапуд, у, м. — перепуг. Аж ня ведая, што рабіць з вялікага пярапуду! В. Старина. ПерапужвцЬу-цца, дзс. (прм. перапужаны)— перепугать,-ться; Сабака пярапужоў дзіця. Маладзіца п я рапу жал ас я на пажары ды захварэла. Наша малоя хворая — пярапужаная. В. Старина. Перапял£сты, прм. — кабан или свинья, с поперечными белыми и чорными вперемежку полосами. Пярапялёстая сьвіньня гукацца хоча. В. Старина. Перарабллць дзс. (зак. перараб/ць, прм. перароблены) — переделывать. Ня так зрабіў ты, прыдзяццаперарабляць. Пярарабілі мы сваю грубку. Ета тыя самыя калёса, але пяраробляныя. В. Старина. Мерарывацца, дзс.— 1) перерываться. Тонкая нітка, дык пярарываяцца. — 2) сильно кричать, орать. Крычыць, аж пярарываяцца. В. Старина. Перарэза, ы, аг.—недоедливы й до невозможности. Маўчы ты пярарэза, ня рзж ты майго сэрца! В. Загай, Пух. р. Перасшцца, дзс. (прм. перасглены)—подорвать силы. Пярасіліўся паднімаючы бярвіно, дык жывот баліць. Атрахім быў здаровы мужчына, але ціпер пярасіляны. В. Старина. Перастарык, а, м. — престарелый. Ведама, пярастарык: узьлез на печ ды качаяцца! В. Старина. Перастарыца, ы, ж.—престарелая. Ашчэ ты, маладзіца, ня пярастарыца— мужык, нябось, трэба!.. В. Старина. Перасыпаць, дзс. (зак. перасыпаць, прм. перасыпаны)—ремонтировать строение, разбирая брёвна и заменяя подгнившие из них новыми. Вясною будам пярасыпаць сваю хату. Хлеў добра пярасыпаны: скаціня будзя цепла. В. Старина. Перасьпіліваць, дзс. (зак. перасьпіліць) — допустить до перезревания. Хай ашчэ сьпеюць дулі, але пярасьпеліваць іх ня можна—пагніюць посьля к 'бачыш. Пярасьпеліў я сваю грэчку, ціпер асыпаяцца косячы. В. Старина. Перасьпелы, прм. — перезревший. Пшаніца аж крышыцца—ведама, пярасьпелая. Пярасьпелы ячмень асыпаўся. В. Старика. Перасьпяваць, дзс. (зак. перасьпець)—перезревать. Пара касіцьканюшыну,—нашто, каб пярасьпявала. Пярасьпеў авёс.В. Старина. Перасьцерагаць, дзс. (зак. nepaсьцерагчы)—предостерегать. Я яго пярасьцярагоў, каб ня броўся ня за сваё дзела. Ня было каму пярасьцярагчы яго, ён ня пашоўба туды к п'яным. В. Старина. Перасьцярога, i, ж. — предостережение. Ня памагла яму ніякая пярасьцярога. В. Старина. Перасядаць, дзс. (зак. перасісьці)— о пище: задерживаться в глотке. Сопкая картопля, аж у горла пярасядая. Ігруша пярасела ў горля. В. Старина. Ператра/ць, дзс.—вспахать в тре