Паняты Панаваты 200 рына. — 2) помещик. Ік прышлі бальшавіке, дык yce панэ паўцякалі да Варшавы. В. Старина. Дзе мужыку здорава, там пану | сьмерць. Прык. X. Самін. Пух.р. I Панаваты» а/ш.—похожий на пана. І Бачыш, пажыў троха ў горадзя, j дык стоў панаваты. В. Старина.; Панаваць, дзс.—барствовать, жить i роскошно. Німа тут яму за кім! панаваць, трэба самому рабіць. j В. Старина. ..» Панавучвацца, дзс. — научиться (говор. о многих). Чаму добраму, a; на сабак дык панавучваліся бра* | хаць етыя шэльмы! В. Старина. Панавязваііь, дзс.—понавязать, попривязывать. Панавязвалі коняй j на жнеўніку f лагчыня. В. Старина. Панадворку, у сэнсе прислоуя—по | двору, на дворе. Сьвіньня шля- I юцца панадворку. В. Старина. Панажэ, оў, мн. — педали в крое- 1 нах. Пасьцелкі выткала ў чаты-; ры панажэ. Па'трываліся панажэ | ат нітоў. В. Старина. j Паназначаць, дзс.—пометить. Паназначалі сваіх ягнятак—па*тразалі ' ім кончыкі вушак. В. Старина. Панарад, a, м. — рабочая телега в крестьянском хозяйстве, — для возки навоза, лесоматериала и проч.; раньше боковицы устраи- ■ вались из четырех дуг. Трэба; справіць сабе асобянны панарад на гной,! на Іншае што, каб ня ламаць драбінкі. В. Старина. Паненка, І, ж. — барышня. Етыя сьмілаўскія мяшчанкі дык строяць с сібе вельма вялікіх паненак.: В. Старина. Паненка нітак, — моточек покуп- j ных ниток с маркою. Купіла па-; ненку чырвоных нітак вышываць. рушніке. В. Старина. Панетаваць, дзс. — осматривать и I оценивать потраву, покражу и; проч. с понятыми. Міхаль узбу панятых авёс панятаваць, што начлезьнікі стравілі. В. Ста- i рина. Пані, І, ж. *— 1) госпожа. Вышла j замуж за'дукованага чалавека— | будзя пані. — 2) помещица. Пан І быў благі i пані халерная. В. Старина. Пашкаць, дзс.—гл. Н/каць. Панікаў, панікаў па куткох, але нічога ня нашоў. В. Старина. Пашч, й, м.— барчук. Ты, хлопча, ня паніч, каб пахаджаць c палачкаю — во йдзі гной накідаць! В. Старина. Панок, нка, м. — 1) уменьш. пан в 1 знач. Ня крыўдуйця, панок, на міне! — 2) небольшой помещик. Ат так сабе, ён ня вялікі панок быў. В. Старина. Паночак, чка, м. — ласкат. пан и обоих знач. Ціпер ня трэба казаць ні пан, ні паночак, а таварыш. 1 панке, i паночкі—ўсе далі драла, ік пачулі над сабою ліха! В. Старина. Панскі, прм. — барский. У яго ўсе панскія манеры, мусіць чалавек адукованы. Уперад тут былі панскія пакоі, а ціпер школа. В. Старина. Панства, а, «.— 1) господство, властвование, Ня ўмеў чалавек шанавацца, — прагналі ic службы i ўсё панства яго прапала.—2) роскошное житьё. Ат панства— да барабанства. Прик. С. Навасёлні, Пух. р. Пантопля, i, ж. (полъек. pantofel з ням. PantoffełJ — туфля. Цягаяцца, як пантопля. В. Бор, Сьміл. р. Пагублёў пантоплі ўцякаючы. В. Старина. Панцак, ў, м.(польск. pancakў — перловая крупа. Купілі панцаку с паўпуда. В. Старина. ПанчохІ, х, мн.—чулки. Парабіла сабе на зіму суконныя ланчохі. В. Старина. Паншчына, ы, ж.—крепостное право. Даўно ета было: людзі ашчэ паншчыну рабілі. В. Старина. Паныгаць, дзс.—поперебирать, потыкать пищу. Парасюк паныгаў, паныгаў цеста, i ў рот ня ўзёў. Я дун с цібе: паныгаў толька ма~ чаньня, а й крошкі ня йзьзеў. В. Старина. Панятм, ога, м.—понятой. Пазвалі панятых, каб шкоду ацанаваць ды на суд падаць. В. Старина
Дадатковыя словы
аіш, задукованага, нікаць, патрываліся, узбў
2 👁