Пакуль 196 Палепшаць чыўвалаоэ. Пакудлачылася кудзе-! ля, аж нельга й прыступіцца да яе. Уся воўна пакудлачана. Лбн пакудлачаны. B. Старына. Пакуль, npc.—пока, покуда. Пакуль што, ўсё добра. Пакуль-жа я буду цярпець твае сьмехі, а? В. Старына. Пакульле, я, н. зб.—пакля. Пакульлям пазатыкалі дзіркі. В. Старына Пакунак, нка, м. — запакованный связок. ПакункІ паўкідоў у пярадок, а сам сеў у задку. А што ў етум пакунку? В. Старына. Пакурэць, дзс.—1) повалить столбом (о пыли). Аж пыл пакурэў, ік панесьліся коні! —- 2) быстро побежать. Пакурыш ты ат'етуль i у міне хутка! В. Старына. Пакута, ы, ж.—мучение. Пакута мне адной з малым! дзецьмі. В. Старына. Пакутваць, дзс. — страдать. Пакутваў, пакутваў век свой ды памёр. В. Старына. Пакутнік, а, м. (нам. пакутнічаку— страдалец. Вот дзе пакутнік: увесь век свой гаруяі Хварэў, хварэў ды памёр мой пакутнічак! В. Старина. Пакутніца, ы, ж.—страдалица. На* цярпелася яна, пакутніца, усяго | за сваім п'яніцаю! В. Старына. : Пакуцьце, я. «.—красный угол, Сва- j тоў пасадзілі на пакуцьц!. В. Ста-; рына. Пакуцьце, я. «.—мучение. Пакуцьця 1 будзя 3 етым жнівом: дабро ня J ўрадзіла, рэдкая. В. Старына. j Лакуштаць, дзс.—испробовать, сту-! ча о зубы, крепость яйца (ма- I цаки). На, ты пакуштай майго! мацака, ці крэпкі. В. Старына. Пал, у, лг,—жара от повышения! температуры. У хворага вялікі |' пал, проста бяз памяці ляжыць. В. Старына. j Паладзіцца, дзс. безас.—посчастли- I виться. Калі паладзіцца, дык ху- | тка кончу работу. 8. Старына. j Паладзіць, дзс. — помириться. Па- j сварыліся, але йзноў паладзілі. | В. Старына. Палазок, зка, м. — 1) уменьш. от) полаз. Зграбныя палазке ў тваём! вазку.—2) полозак у плуга. У паузя сшаравоўся палазок. В. Стог рына. Палайкі, паланкі, аў, ў«.—небольшое, лёгкое корытцо для выпалывания семян. Прынясі палайкі: трэба куцьцю спалаць. В, Старына. У паданках спалай гарбузікі. В.Крамяні, Пух. р. Паласкаць, дзс. — полоскать. Маці каля калодзіжа плацьця палошча. В. Старына. Палаткі, аў, мн. — полати, которые подвешиваются к стане по высоте кухонной печки; пад ними ПОЛ. Стары ляжыць на палатках В. Старына. ( Палатн/шча, а, «.—большое, длинное полотно. Вялізная палатнішча: усім хваціць на сарочкі. В. Старына. Палатке, а, «.— 1) холст. Выткала тры губк! палатна. Ня хватая палатна на сарочку.-—2) плоскость косы. Нейкая вузкая палатно ў тваёй касе. В. Старына. Палахлівы, прм.—пугливый. Палах* лівая.дзіця: абы што, дык i спужалася. В. Старына. Палац, а, м.—дворец, хоромы. Разбурылі панскія палацы. У палацы ціпер школа. В. Старына. Палаць, дзс.— 1) очищать зерно пропалыванием. Насеньн! чыстыя: ня трэба й палаць. — 2) полыхать, пылать. Агонь аж у комін палая. В. Старына. Палаяць,-цца, дзс. — побранить, -ться. От чалавек: жыў ня будзя, каб с кім ня палаяцца. Пайду хоць палаю таго шэльмуі В. Старына. Палегка,!, ж.—облегчение. Сынэрастуць—на старасьць будзя палёгка. В. Старына. Палуглы, прм,— полегший. Пагніў палёглы лён. В. Крамяні, Пух. р. Паленьне, я, «. зб.—поленья. Усадок накідалі чоршта паленьня. абіваючы дулі. В. Старына. Палепшаць, дзс.— улучшиться. Быў слаб, але троха палепшаў ціпер. Жыць ціпер шмат палепшала. В. Старына
Дадатковыя словы
атетуль, пал^глы, пяніцаю, цакй
2 👁