Падпасак 190 _________ Падрэпаць Падпасак, ска, падпасыч, a, м.— | подпасок, помощник пастуха. | Падпасак чуць цягаяцца за пастухом. В. Бор, Съмхл. р. Падпа- t сыч адзін лётая за статкам, а; а пастух ляжыць. В. Старина. Мой Ю рка сягоньня пашоў у падпасычы. 5. Старина. Падп£рці,-ціся, дзс.— подпереть, -ться. Хіба калом падперці варота, каб ня паваліліся. Падпёрся сабе кіёчкам ды стаі ць.В. Старина. Падпсчак, ка: м. — помещение для кур под печкаю. Загоні куры пад печак. В. Старина. Падшнак, ка, м — чересседельник. На кані слабы падпінак. В. Го лац, Сьміл. р. Пр. Падорушнік). Падп/ць, дзс. — достаточно выпить вина. Нейдзя-ж такі ён падпіў, што язык яго блутаяцца! В, Старина. Падплятаць, дзс. (загс, падплесьці) — намётывать лыком падошву лаптя. О т такі гультай: лянуяцца сабе й лапця падплесьці. За раньніцу падплёў дзьве пары лапцей. Януш ка ўмея крэпка падплятаць лапці. В. Старина. Падпора, ы, ж. (нам. падпорка) — подпора из нетолстого бревна для „азярода"; подпора вообще. У вазяродзя падгніла падпора. У ета ш ула трэба падпорка. В. Старина. Падправіць, дзс. — дать немного приправы к пище. Падпраўця кяпусту алеям. В. Старина. Падпусьцщь, дзс. — испортить воздух. Ш ня ты ета толька падпусьціла, што аж нос верн я?І В. Старина. Падпяразваць,-цца, дзс. (зак. падпярзаць,-цца, прм. падпяразаны) — подпоясывать,-ться. Бяры ты падпярзвай яго. Ой, як доўга ты падпяразваясься! Н іма паяска, чым дзіцяці падпяразаць. Падпяразоўся папружкаю. Ходзіць падпяразаны нейкім лыкам. В. Старина. Падпяразка, i, ж. — шнурок из веревочки или иное что для подпоясывания. Н а табе еты канчар на падпяразку. В. Старина. Падраб/цца, дзс. — управиться по возможности с работаю. 1к с полям падробімся, тады будам пярасыпаць істопку. В. Старина. Падрабляць, дзс. (зак. падрабгць, прм. падроблены)— под дел ы вать. Умея падрабляць чужую подпісь. Сам падрабіў ключык да замка. М усіць падробляным ключыкам атамкнулі ток ды ўлезьлі. Н ехта ўсунаў мне падроблянаю бумажку. В. Старина. Падрабязкі, аў, мн. — всякие мелкие предметы. Кублэ на* дзін воз паклоў, а падрабязк! на другі. В. Старина. Падражніваць,-цца, дзс. (зак. падражнщь, -цца) — поддразнивать, -ться. Ня падражнявай ты яго! 1к той дурань, падражняваяцца з дзіцям. Толька падражніў ix, а нічога ня доў. В. Старина. П а д р аіц ь, дзс.—посоветовать. Дзядзька мне падраіў купіць етага жарабочка. В. Старина. Падратаваць сьеіней, — попротягигивать свиньям в рыла кольца из проволоки (дроту), чтобы они не рылись. Трэба сьвіньней падратаваць, каб ня рыл!. В. Слопійіча, Ніацк. р. Падрашзтнік, а, м* — губчатый с'едобный гриб, подобный маслянику..А дных падрашэтнікаў назьбіроў карроку. В. Старина. Падруб, а, я., падруба,-іна, ы, ж. — подвалина, нижнее бревно а строении. Е та калода добра будзя на падруб. В. Старина. Адна падруба ў хляве саўсім уехала ў зямлю. У хату трэба даваць новыя падрубіны. В. За балоцьце, Сьміл. р. Падрымоўка, i, ж. — рторая струна в скрипке. Ік дзёрнаў цмыкам, дык аж падрымоўка лопнула! В. Старина. Падршіаць, дзс.— потащиться, поплестись. Падрыпаў па етакуй гразі ды ашчэ ўвечара! В. Старина. Падрэпаць, дзс. — подрать когтями, а также граблями. Куры падрэп ал i грады. Вазьмі хіба граблямі
Дадатковыя словы
каррбку, падбр^шнік, падпіць, падрабіцца, седобный
0 👁