Падласы Щ __ _ __________ Падпальваць Падласы» прм. (пам. падласенькі) — с белыми боками и грудью. Падласая цялушка хоча бегаць. Прадоў падласянькага бычка. В. Старина. Подлетай, тка, м. (польск. podlotek) —подросток. Адзеці ягоўжопадлёткі— шмат што падсобяць рабіць. В. Старина. Падлетваць, дзс. (зак. падлящць) — подлётывать. Вярабейчыкі, ашчэ ня лятаюць, а так падлётваюць. — 2) подбегать, быстро подскакивать. Усё падлётвая да яго» каб зачапіцца ды пабіцца. ' Падляцеў к яму с кулакамі. В. Старина. Падліза, ы, аг, — подлиза. Падліза ета да ўсякага ўмея падлізацца, каб што выманіць сабе. В. Стаj рина. Падлога, i, ж. (польск. podłoga) — пол. Паклалі новаю падлогу ў сенцах. 5. Старина. Падлубаць, дзс. — поковырять. Ча- \ му-ж ты ня еў кашы, толька падлубаў? В. Старина. Паддджа, i, аг. — подлец. Вот падлюка еты Пятрок, трэба-ж яму так абманіць міне! В. Старина. Падман, у, м.~ обман. Падману тут німа: купляй сьмела. В. Старина. j Падман/цца, дзс. — обмануться. Пад- | манілася дзеўка, думала лепшага жаніха выбяра. В. Старина. Падманьваць, дзс. (зак. падман/ць) — 1) обманывать. Ня люблю я падманьваць, каб лаялі міне людзі. Такі падманіў ён міне, шэльма! j — 2) подзывать собаку. Падмані j к сабе сабаку. В. Старина. Падмфгваць, дзс. (зак. падміргнуць) j — моргать кому с определенным значением. Нечага падміргваць яму: я ўсё бачу. Падміргнуў яму ды пашлі разам! В. Старина. Падму/рак, рка, ж.» падмуроўка, i, ж. — фундамент из камня. У хаця трэба строіць падмурак. Высокая падмуроўка,— дык ня так j хутка пагніюць падрубы. В. Ста- I рина. I Падмянташыць касу, — немного поточить косу „мянташкаю*. Падмянташыў касу, дык лепяй стала браць. В. Старина. Паднімаць, дзс. (зак. падняць)— подымать. Ня трэ'бала аднаму паднімаць: я памог-ба. Пакажы, што ты паднёў? В. Старина. Падносак, ска, м. — подмётка. Адзін падносак стаптоўся, а другі, ік камянь. 1к ботам доў новыя падноскі. В. Старина. Паднябеньне, я, н. — 1) нёбо. Нешта ч аблезла шкура на паднябеньні.— 2 свод извнутри в кухонной печи. У печы атвалілася паднябеньня. В. Старина. Падобны, прм. — подходящий, соответствующий. Калі дзе трапіцца падобны конік, дык купляй. Калі будзя щто падобная, дык бяры. В. Старина. Падол, а, м. — нижний край юбки, женской рубахи. Забрызкаўся падол у спадніцы. Вытрыся падолам. В. Старина. Падолець, дзс. — одолеть. Ня табе, чалавеча, яго падоляць! В. Старина. Падонкі, аў, мн. — подонки, — нижняя худшая часть жидкости в сосуде. Які там булён — адны падонкі! В. Старина. Падосак, ска, м. — 1) подосина — железная полоса, предохраняющая деревянную ось от изнашивания. Купіў зялеза на падоскі. Нож тупы, ік падосак. — 2) перен., нож тупица. Падоскам етым i хлеба ня ўрэзаць. В. Старина. Падпол, у, м. — поджог. С падпалу засарэлася гумно. За падпал строга судзяць. В. Старина. Падполка, ж. — подтопка. На падпалку насек дробных дрэвак. В. Старина. Падпальваць, дзс. (зак. падпаліць) — 1) затапливать в печке. Буду падпальваць у печы. У печы падпалілі, а гаршке ня гатовы.— 2) учинять поджог. Падпаліў нехта, дык i пагарэлі. В. Старина
Дадатковыя словы
падм^/рак, падманіцца, падманіць, падмуірак, трэбала
0 👁