Падбавіць 187 Паддаць Падбавіць, дзс. — подбавить слегка, прибавить. Падбаў цяпло, каб відней было. В. Старина. Падбасоўка, i, ж — третья струна в скрипке— „ре".Ты вадз! цмыкам толька па басу й падбасоўца. В. Старина. Падбіваць, дзс. (загс, падощь)— 1) прикреплять, прибивать что снизу. Падбіў падноскі.—2) подбить (глаз). Нехта падбіў яму вока. — 3) подстрекать. Падбілі другія, а ён дурань паслухаў.— 4) взбивать подушку. Падбі троха падушку, мякчэй будзя спаць. В. Старина. Падб&л, у, м. — 1) мать и мачеха (Tussilago farfara L). — 2) тысячелистник обыкновенный (Achillea Millefolium L). В. Старина. Падб/цца, дзс.—слишком устать от ходьбы. Саўсім падбіўся я: шмат прайшоў, ня думайся! В. Старина. Падбіцьцу, я, н.—подкладка. Парвал ася ў катан ца подбіцьцё. В. Старина. Падбор, а. м.—каблук. У тваіх ботах высок! я падборы. Пастроіў адзін падбор. В. Старина. Падорзшінік, а, м.—чересседельник. Тужэй падцягні падорушнік каню. В. Вострава, Сьміл. р. (Пр. Падп/нак). Падорушша, а, н.—брюшина. У вярэпаўкі серая падорушша. В. Старина. Падбухторваць, дзс. (зак. падбухторыць) — подстрекать. Няхай сабе сварацца» а ты ня падбухторвай, тваё дзела старана! Етаж ён іх падбухторыў, каб пабіліся. В. Старина. Падомлы, прн. — гл. Падмшлы. А ўжо яна падбылая дзеўка. В. Старина. Падваротніца, ы, ж. — подворотня. Залажы падваротніцу, каб чужыя парасята ня лазілі на двор. У ток нехта ўлез праз падваротніцу. В. Старина. Падводзіць, дзс. (зак. падвосьц!) — 1) подводить кого к чему. Падводзьця коняй к вазом, — запрагаць будам. — 2) обманывать. Я етага ня бяруся зрабіць i ня хочу дарам падводзіць люцзей, каб міне клялі. Лоўка падвёў ён міне, прахвост! В. Старина. Падвучваць, дзс. (зак. падвучмць— подучивать, наускивать. Маладзец, добра робіш: падвучыў, каб дзеці кралі чужоя. В. Старина. Подвячорак,рка, ж.—-закуска перед ужином. Ета ў нас падвячорак, а вячэра ашчэ будзя. В. Старина. Падвячоркаваць, дзс. — закусывать перед ужином. Жалі, жалі ды селі падвячоркаваць. В. Старина. Пздгалякнуць, дзс. — подоросить вверх. Высока падгалякнаў мячык. В. Скриль, Пух. р. Падг/ньдзіцца, дзс. — потощать. Нешта-ж ты, дзяціна, саўсім падгіньдзіўся за лета! В. Старина. Падглядаць, дзс. (зак. падглядзець, падглідзіць) — 1) подсматривать. Падкроўся ды падглядая, што мы робім. Нехта падгледзіў, дзе ляжалі грошы, ды ўкроў. — 2) о пчелах вынимать мёд из ульев. Сьцяпан падглядая пчолы. В. Старина. Падгузы, аў, мн. — шлея. На кані новыя раменныя падгузы. В. Турэц, Сьчіл. р. (Пр. Нармтнікі). Падагерц, ца м. — железный крюк, притягивающий шкворень к „трайні". Падгэрц пагнуўся, нельга зачапіць за шворан. В. Матарова, Сьмгл. р. Паддаваць, дзс. (зак. паддаць)—-подсоблять поднять на плечи тяжесть. Я буду насіць мяшке, а ты будзя ш паддаваць мне на плечы. Ну паддай-жа, панясу! В. Старина. Падданы, прм. — подданный. Нечага вельма камандаваць мною: я ня твой падданы. В. Старина. Паддаць духу, ахвоти, — придать охоты, подзадорить в артельной работе. Ашчэ паддай духу, каб аж грымела! Паддай ахвоты, хлопцы! В. Старина
Дадатковыя словы
падбмлы, падбрзшінік, падбрушнік, падбрушша, падбщь, падбіцца, падгіньдзіцца, падпінак, подбросить
3 👁