Пагалоўшчына Пагода 185 Пагалоўшчына, ы, ж —подушная подать (от времени крепостно- | го права). З а паншчынаю плацілі | пзгалоўшчыну. В. Старина. i Пагаманщь, дзс. — 1) поговорить. М уж чины пагаманілі ды разышліся. — 2) побранить слегка. Троха пагаманіў на етага шэльму, а боляй што ты яму зробіш. В. Старина. Паганаишць, дзс.— ощипать до чи-; ста. Бяз пары дзеці паганаш ылі ўсе яблыкі. В. Старина. j Паганец, нца, ў.-—скверный, мерз-; кий человек. От такі-ж паганяц i еты хлопяц: пастаянна ўвядзецца! с канём у шкоду! В. Старина. П а га н ы, прм.— скверны й, мерзкий. Я к і паганы чалавек ён: ні за што з ім ты ня згаворысься! В. Ста-! рина. Паганяты, ага, м.—погонщик. Я к і с цібе паганяты, кал i ты ня ўмеяш на каня пугаю махнуць! В. Старина. Пагарэлае, ага, як ім. н.—нищенствование по причине пожара. Ц э-, лаю восянь усе езьдзядь на пагарэлая. 1к настаня тоя лета,; дык усё на пагарэлая ходзяць ды! ходзяць. В. Старина. Пагаспадарыць, дзс. — похозяйничать. Ня доўга пагаспадарыў ён: хутка памёр. В. Старина. Пагатове, пре.— тем более, ён і па- \ гатовя ня пойдзя, к ал i яму ашчэ й ня сказалі. В. Старина. Паг/бель, i, ж.— 1) гибель. Пагібяль на яго найшла: ад жывата кончыўся.— 2) в смысле наречия: весьма много. А ягад у леся— лагібяль што іх робіцца! В. Старина. Пагшуць, дзс.— погибнуть. Пагінулі нейдзя ў траве пылянята. Пагінулі агурке ат мароза. В. Старина. Паглвдзіць, паглядзець, палядзуць, -цца, дзс. — посмотреть, - ться. Н я хоча й пагледзіць сюды. Пагледзь сабе, калі хочаш, я пакажу. Купіш, ня купіш, а паглядзець можна. Паглядзісься, што на маём будзя! Н у палядзіся-ж ціперака ў люстэрак, які ты харошы! В. Старина. ' : Паглум, у, М.—порча. Шмат дубцоў упаглум пашло—пасохлі. 5. Старина. Паглум/ць, - цца, дзс. — попортить, -ться.Талька дарам паглуміў дошкі, а нічога ня зрабіў. Паглумілася шмат дабра етаю возкаю. В. Старина. Паглытаць, дзс.—поглотать, жадно поесть. Адзін паглытоў усё, Hiкому ня пакінаў. В. Старина. Паглядаць, дзс.—посматривать. Нешта ён скоса паглядая на міне. В. Старина. Пагнацца, дзс.—1) погнаться, побежать. Сабака пагноўся за зайцам. В. Старина. Хацеў за ім пагнаццы, але ж уеяроуна ня даганю. В. Крамяні, Пух. р.— 2) увлечься чем. Дурань ён, пагноўся на чужоя дабро, а сваё пратраціў.. Пагноўся за лёгкімі заработкамі, ды сваё прарабіў. В. Старина. Пагнесьці, дзс.—потолочь. Якая ета каша: з большага пагняла картоплю ды падае есьці. В. Старина. Пагнілак, лка, м.—гнилое бревно, чурбан. Пагнілак парэзалі на дрова. В. Старина. Пагнільле, я, н. зб. — гниль. Бярвеньня у хаця—адно пагнільля. В. Старина. Пагной, ю, м.—поле, удобренное навозам (гноем). На пагно! пасеялі картоплю. В. Старина. Пагнойка, i, ж. — гриб шампиньон, навозник. Чоршта пагнояк у ipжышчы. В. ЛядцОу Пух. р. Пагнюсіць, дзс. (прм. пагн/ошаны)—загадить. Кот пагнюсіў валу—ня пі. Зацірка пагнюшана. В. Старина. Пагняв/цъ, дзс.— угневить многих. Хаця-ж каб гасьцей ня пагнявіць! В. Старина. Пагода, ы, ж. — 1) погода, вёдро. Ах, пагода, аж зьвініць! (знач., очень хорошая, ясная погода). За пагодаю парабілі сена.— 2) благоприятные обстоятельства. Уцякайма ат*етуль за пагодаю, ато 'к нойдзя хто, дык ашчэ наўскідая! В. Старина
Дадатковыя словы
паглуміць, пагнявіцъ, пагніошаны, пагібель, палядз^ць
2 👁