Накручваць Намінтрэжыцца Накручваць, дзс. (зак. накруціцьнавертывать, накручивать. Ня накручвай боляй вяроўкі. Годзя табе накручуваць ўжо еты шнур. Накруціла вялізнаю шпулю. В. Старына. Накрыж, npc. — накрест, крестообразно. Палажы палены накрыж. В. Старына. Накрэмзаць, дзс. — наем., написать неразборчиво. Накрэмзаў—што й сам нічога ня разьбярэ. В. Старына (Пр. Нагзмзаць). Накуксіць, дзс.—насовать „куксамі". Накуксілі пад бок табе добра. В. Старына. Накулдмкацца, дзс. — вдоволь накувыркаться. Надурэліся, накулдыкаліся дзеці. В. Старына. Наламшцца, дзс. — приобресть навык. 1к наложыцца, тады работа хутчэй пойдзя. В. Старына. Наламацца, дзс.—приучиться к чему. Троха наламоўся гаварыць папольску. В. Старына. Належыць, дзс. — 1) принадлежать. Ета ўсё поля належыць да саўхоза. — 2) в безлич. см., надлежать. У сё зробляна, як належыць. В. Старына. Налета, пре. — на следующий год. Налета, калi хто будзя жыў, будам рабіць іначай. В. Старына. Нал£тацца, дзс.—налетаться, сильно набегаться. Налётаўся за дзень за'вечкамі. В. Старына. Налізацца, дзс.—нализаться. Кал* ня наеўся, то й ня наліжасься. Прык. В. Старына. Налісьнік, а, м. — тонкая оладья. К вясельлю напяклі налісьнікаў. В. Старына. Налічкць, дзс.—насчитать. Налічыў толька восьмяра куранят, а астальных німа. В. Старына. Налузаць, дзс.—наочищать от шелухи. Трэба налузаць бобу да зварыць. Налузоў сабе насеньнікаў. В. Старына. Налден! ць, дзс.— приготовить лыки для чего, сняв с них верхний слой грубой коры. Налыніў акраўкаў на посьцілку. В. Старына. Налягацца, дзс. (зак. налегчыея,)— вплотную наклоняться на кого или на что. Ня налягайся мне на плечы. Так ня можа пастаяць, трэба каб на стол налегчыся. Наго ты налёгся на міне — я ня люблю. В. Старына. Налягаць, дзс. (зак. налегчы) — 1) побольше употреблять чего. Надта ня налягайця на муку з вобмяшкаю: зараз уся выйдзя. Ня налягайця на'дно сала: яго й так ужо німа.—2) старательно работать. Стал! налягаць на работу, каб хутчэй кончыць. Трэба лепяй напегчы на сянакос, ато жніво пачалося. В. Старына. Намагаць, дзс. (зак. намагчбу — 1) побольше употреблять чего взамен другого. Хлеба мала, дык будам картопляю намагаць. Сена мала было, але прышлося сім-тым намагчы—так i выкідаўся.—2) напрягать все усилия. Давай, хлопцы, намогам на ету вагу, падняць вугал. В. Старына. Намардавацца, дзс. — намучиться. Намардавоўея чалавек, хай аддыхне В. Старына. * Намарач&ць, -цца, дзс. — надурить, -ться. Намарачыў ён мне толька галаву сваею гаворкаю. За дзень добра намарачыўся з дзецьмі. В. Старына. Намаржня, І, ж. — недлинная жердинка, насаженная в санях на копылы—столбики, над полозьями. У сані трэба даваць новыя намаржні. Зачапі повад за намаржню. В. Старына. НамесьнЗк, а, ж.—помощник управляющего в небольшом имении, в до-револ. время. Як ты прыганяяш на работу, ік той намесьнік даўней. В. Старына Нам£т, а, м. — тонкое льняное полотенце; вешается на иконы, а также служит для повязывания головы. Вэнь нейкая баба пашла ў намёця. Дала ў цэркву на вобраз намёт. В. Старына. Намінтрэжыцца, дзс,—натревожиться. Ці мала намінтрэжыліся людзі, ік была тая вайна?! В. Старына
Дадатковыя словы
завечкамі, надно
2 👁