Мітусіцца 159 Мод Мітус/цца, dsc.— l) рябить в глазах. Уваччу мітусіцца—нічога ня бачу.—2) суетиться. Бегая, мітусіцца па хаця. В. Старина, Міханоша, ы, м.—носильщик мешка с собранным подаянием, когда „каня водзяць", „казу водзяць", а также и при „валачобніках*. Назьбіралі шмат, аж міханоша замарыўся. В. Ста- j рыт, Млець, дзс,— обмирать, млеть. Аж млея баба, ік убачыла свайго мужыка. В. Старина, Млечны, прм,—молочный. Добрая, млечная карова іх. В, Слопішча, Шацк, р. Млша, а, «. — молотьё. За мліва заплаціў хунтамі. Мала было мліва, дык, ік бачыш, змалоў сваё. В, Старина, Млосна, пре.—дурно, тошно. Аж млосна робіцца ад гарачыні. В. Старина, Млосьць i, ж. — расслабление. Млосьць нейкая, ня хочацда й кратацца. В. Старина. Млын, у, л*.—мельница. Павязу ў млын малоць. Шмат хурманак каля млыну: мусіць завозна. В. Старина, Млявасьць, i, ж, — изнеможение от жары, истома. Горача, млявасьць бярэ, нічога ня хочацца рабіць. В. Старина, Млявы, прм,—томный, расслабленный. Саўсім млявы зрабіўся, i з места падняцца ня магу. В. Старина, Мова, ы,ж,—способность слова. Сымону отняло мовы: нічога ня гадорыць. Каб табе мовы заняло! (кляцьба). В. Старина, Могілкі, лак. мн,—кладбище. Уночы страшна йці на могілкі. Каля могілак пасяліўся й ня баіцца. В. Старина, Мода, ы, ж.—повадка. Папоў моду— чужую канюшыну травіць. Дурная ў яго мода: пастаянна ету папяросу цягня ды цягня. В. Старина, Можа, (скар. мо') пре,—может быть, возможно. Можа й так добра будзя. А можа й мне пападзе рублёўка! Мо' й так, а ня ведаю. В. Старина. Мой, мая, займ,—вместо выражений: мой мужык (муж), мая жонка (жена). А мой сягоньня паехаў у дрова. 1 мая-ж етак сама выдумая нейкаю паветру ды носіцца. В. Старина, Моль, i, ж.—моль (Tinea). Моль у каморы чыста ўсю адзежу паела. В. Старина. Момант, у, м,—момент. У момант усё гатова. В. Старина, Мора, а, н, — море. Далёка туды ехаць, аж за мора. Добра коні ходзяць, ік па моры. В. Ста, рина. Морг, а, м,—мера земли=0,71 гк. = 2/з дзес. Яму на прырэзках папоўся морг добрага сянакосу. Пасеяў два марге жыта. В. Старина, Морда, ы, ж,— 1) морда животного. Калі кот напаскудзіць, дык вазьмі да мордаю вытаўчы тоя места, дык боляй ня будзя етак рабіць. У сабакі нашага маленькая морда,—2) физиономия, харя. Дай яму ў морду! Чаго ты крывіш сваю тоўстаю морду? В. Старина, Моркаўка, i, ж,—морковь огородная (Daucus Carota L). Парасла моркаўка, ік таўкачэ. В. Раўнапольле, Сьміл, p, Моршчыцца, дзс,— морщиться. Чаго ты моршчысься: бяры ды еж. B. Старина, Мотар, a, м,—палка для носки ушатов, ведер. Паламоўся мотар, нясучы цэбар. Маўчы, ато заробіш мотара! В. С криль, Пух, р, Моташна, пре, — тошно, тоскливо. Галава баліць, дык i моташна. В. Старина, Мотуз, а, м.—шнурок, отрезок веревки. Парвоўся ў прасьніцы мотуз. Мотузам атсьцёбаў малога. В. Старина, Моучыкам, пре,—молча. Сядзі моўчыкам, дык лепяй будзя. В. Старина, Мои, ы, ж,— 1) мощность, сила*. Ня думайся, ён мая вялікаю мрц: яго ўсе баяцца.—2) крепость. Квас увайшоў у самаю моц. В. Старина