Модна 160 Мурзаты Модна, пре. — 1) сильно. Моцна выцяў, аж сіняк усхапіўся,—2) громко. Читай моцна, каб усе чулі. —3) шибко. Коні бягуць моцна. В. Старина. Мойны, прм.— мощный, сильный. Модны стук. Модны мой божа! — 2) крепкий. Моцны квас. В. Старина, Мошчаны, прм.—с выстланным полом. У Базылёвых мошчаная хата. В. Старина. Мудраваньне, я, н.—излишняя выдумка. Лішняя мудраваньня—дураваньня. Прык. 5. Старина. Мудраваць, дзс.—мудрить. Ня мудруй надта, рабі папросту. i?. Слшрына. Мудрыцца, дзс. — ухищряться. Ат пылу стала так цёмна» што як н! мудрыся — нічога ня ўбачыш. В. Старина. Мудрзи, л/ш. в. ст.—мудрее. Мудрэй над яго ў нас нікога німа. Наш Андрэй усіх мудрэй. Прык. X Самін, Пух р. Мужчынка, а, л*. — ласк., мужчина. Глядзіця-ж, мужчынкі, каб прышлі ка мне на работу! Мужчынкі, памажыця ўскінуць мяхе на воз! Ś. Старина. Мужкк, й, м.—супруг, муж. Жонка й мужык—роўныя яны абоя. Здаровая яна баба: пяражыла двух мужыкоў. В. Старина. Музыка, i, лс. —музыкант. На йгрышча хлопцы нанялі музыку. На вясельлі ігралі два музыкі. В. Старина. Мука, i, ж.— мученье.,Адна мука з ім—ды годзя. 5. Старина. Найдзяш мукі на свае рукі. Прык. В. Запярынъне, /7ух. р. Мука, i, ж. (пам. мучка)—мука. Кал! мука цяЧэ, дык i няўмека сьпячэ. Прык. X. Самін, /7ух р. Белінькая наша мучка. В. Старина. Мукаць, дзс.—мычать. Мукая галодная кароўка. В. Старина. Мулка, пре. — 1) твердо, жестко. Мулка спаць на етум ложку.— 2) тяжело, трудно. Як яму мулка брацца за работу. Але як табемулка ўставаць! В. Старина. Мульгацца, муляцца, дзс.—тяготиться, не желать чего. Толька мульгаяцца, ік скажуць яму што рабіць. Нечага муляцца: табе дасталося, дык i бяры. В. Старина. Муляваць, дзс. {прм. муляваны) — расписывать красками; рисовать. Пападзе які карандаш ці вугаль ды мулюя. Справіў муляваны вазок. Муляваныя лаўкі. В. Старина. Муляк, й, ў.—натёртое место. У каня на сьпіне ат кульбачак муляк. В. Старина. Муляр, а, м. — печник. Трэба пазваць муляра печ пастроіць. В. Старина. Муляяцца, дзс. безас. — очень хочется чего. Вот яму ўсё муляяцца: хочацца ета ўзяць. Ах, як табе муляяцца, каб уцячы с хаты! В. Старина. Муляць, дзс.—натирать. Бот муляя нагу. В. Старина. Мур, у, м.—1) каменная стена. Кругом вастрога высокі мур.—2) каменный дом. У муры жыць няздорава. В. Старина. Мураванка, i, ж.—небольшая кирпичная постройка. У саўхозя пчолы на зіму ставяць у мураванку. В. Старина. Мураваны, прм.—сделанный из кирпича, камня. У горадзя ўсе дама мураваныя. В. Старина. Мураваць, дзс.—строить из кирпича, камня. Муруюць новыя казармы. В. Старина. Муражшха, ы, ж. {пам. мурамшнка)—луговое сено лучшего качества без примеси другой травы. Вот дзе добрая сена: адна муражына! Дай жарабяці муражынкі. В. Старина. (Пр. Мурог). Муранща, ы, ж.—кирпичный (каменный) дом. Панскаю мураніцу занялі пад школу. В. Старина. Мурашнік, у, м.— муравейник/ Ня 'гледзіўся ды лёг каля мурашніку. Скочыў у мурашнік з нагамі. В. Старина. Мурзаты, прм.—с запачканным ли
Дадатковыя словы
м^ка, мудрзй, муравейникі
6 👁