Малаціць Мазур Мазур, a, м. — замараха. Мазур ты, ізноў умазаўся, ік той чорт! В. Старина. Май, ю, л.— 1) месяц май. Халодны сяголята май. Май—коням сена дай, сам на печ уцякай. Прык.— 2) зелень, которою убирают избы и дворы на троицын день. Наламалі маю хату прыбіраць. Хлапцэ пашлі ў май (знач., в лес нарезать зелени). В. Старина. Майстраваць, дзс. — мастерить, устраивать. Лукаш майструя калёса. Троха што-небудзь i сам умея майстраваць. В. Старина. Майсьцер, а, ж.—мастер. Ён майсьцяр на ўсе рукі. В. Старина. Макава рас/нка, — малейшая крошка. Ашчэ макава! расінкі ня было ў роця. В. Старина. Маказын, у, м.—амбар с запасным хлебом; в до - революц. время „маказыны" были по волостных центрах. Хлеб з маказына нейк! тухлы. В. Старина. Макаўка, i, ж. — верхушка дерева. Хвоя валілася ды трэснула яму по галавя макаўкаю. В. Старина. Макац£рт тра, макацер, тра, м.— глиняная посудина для тёркі мака. Німа свайго макатра, у чом маку сьцерці. В. Старина Цэлы макацяр нацерлі маку. В. С криль, Пух. р. Макрмца, ы, ж.—мокрица (Stellaria media L). Макрыца заглушыла ўсю капусту. В. Старина. Макушка, i, ж.— 1) головка мака. Добры мак: вялікія макушкі.— 2) вершина дерева, горы. Узабраўся на самаю макушку.—3) верх головы. Трэснаў яму па макушца. В. Старина. Маладзяк, ы, ж.—молодежь. Уся маладзеж на вуліцы гуляя. В. Старина. Маладзійшы прм. — 1) моложе. Ты-ж маладзейшы за міне на тры гадэ.—2) младший. Ён самы маладзейшы брат. В. Старина. Маладз#нак, нка, м.—юноша, молокосос. Я-ж табе ня маладзёнак— жарты строіць з міне! В. Старина. Маладзгк, а, м. (пам. маладзічок)— новолуние. На том тыдні будзя наставаць маладзік. Настоў маладзічок. В. Старина. Маладзіковая нядзеля — воскресенье во время новолуния. Хіба ўжо ў маладзіковаю надзельку схаджу ў цэркву. В. Старина. Маладзіца, ы, ж.— молодая женщина. Вот Тэкля ўдалая маладзіца! В. Старина. Маладняк, а, м. — молодой лесок, поросль, Маладняк узёўся добра расьці, за гадоў колька й будзя лес. В. Старина. Маладосьць, i, ж. — молодость. Загубіў ты маю маладосьць. Каб табе горкая маладосьць была! В. Старина. Маладуха, i, ж. — молодая женщина, молодайка. Маладуха наша нешта зразу стала хвост аткідаць. В. Старина. Мэлад&,-дая, прим, у сенсе ім.— жених, невеста. Малады стройны, ну й мал ад ая-ж стройная! В. Старина. Малайчмна, ы, м.—молодчина. Малайчына ты, кал! так! В. Старина. Мала-мала, пре.—слишком немного, ничтожнее количество. А маламала што ня хапая. В. Старина. Малайка, i, яс.—молния. Спачатку маланка блісьня, а патом пярун ік задасьць!.. В. Старина. Ня грому бойся, а маланкі. Прик. В, Дайнава, Пух. р. Маласьціна, ы, ж. — малость. Маласьціны чаго тут! ня хапая. В. Старина. Малатарня, i, ж. — 1) молотилка. Добра ў каго ё свая малатарня: ня трэба цягацца з дабром па чужых гумнах. — 2) переносно: говорун,-нья. Сьціхні ты малатарня: ляпая ды ляпая цэлы дзень языком! В. Старина. Малаток, тка, м.—молоток. Дай малатка цьвіх забіць. В. Старина. Малащць язиком, — пустословить, болтать. М алоціць языком,!к тая малатарня. В. Старина
Дадатковыя словы
расінка
5 👁