Каталік 133 Квактуха Каталш, к, м.— католик. Мой дзед быў каталік. Каталікё сягоньня сьвяткуюць. В. Старына. Катанка, i, ж. — женская теплая, на вате, кофта. Зарабіла сабе на катанку. В. Старына. Катар, у, м. (польск. katar, з лацінсн. catarrhus) — насморк. Катар,— дык нічога ня чую. В. Старына. Катке, оў, -1) раст., рогоз широколистый (Typha latifolia L). На сянакося нарвалі каткоў.— 2) раст., клевер кошачий (Trifolium repens L.). У жнеўніку шмат каткоў. В. Старына. Катрынка, i, ж. — шарманка- Іграя на катрынку. В. Старына. Катух, i» л*. — курятник. Курэй загнал! ў катух. 5. Старына. Каўбаса, ы, ж. — колбаса. На каляды нарабілі каўбас. fi. Старына» (Пр. Кілбаса). Каўган, a, м.— миска, выдололенная из дерева. Булён стаіць у каўгане. В. Старына. Каўкаць, дзс.—гЛ. Курняўкаць. Вунь кот каўкая. В. Слопішна, Шацк. р. Каўнер, а, л*. — воротник. У кажуху атарвоўся каўнер. В, Старына. Каўтун, а, ж — 1) колтун, болезнь волос (Plica polonica). Каторы год ужо страдая маладзіца: убіўся ў галаву каўтун i рады ня даць.— 2) наем., сбившиеся волоса. Расчашы ты свае каўтунэ! В. Старына. Каўцях, a, л*. — 1) ком помета. Узёў ды шпурляяцца каўцяхамі. — 2) в ругат. см. Каўцях ты засраны! В. Старына. Каханка, i, ж.— любовница. Пашоў да свае каханкі. В. Старына. Кахля, i, ж. — кафля, изразец. Трубку зрабілі з кахлі. В. Старына. Кац£лка, 1, ж. (доле. кац&лачка)— 1) диск, круг для игры „качаць кацёлку*. Хлыстаком разьбілі маю кацёлку. Пакаціўся, ік кацёлка.— 2) игра с этим кругом. Хлапцэ на вуліцы качаюць кацёлку. — 3) катушка ниток. Купіў кацёлачку белых нітаік. В. Старына. Кацян#, ниці, н. — котенок. Німа аднаго нашага кацяняці: мусіць нейдзя прапала. В. Старына. Качагар, а, м. — палка для мешания картофеля, когда его пекут на огне. Выразаў сабе бярозавы качагар пячы бульбу. В. Раўнапольле, Сьміл. р. Качалкі, лак, мн. — валёк для белья. Німа сваіх качалак, чым пакачаць плацьця. В. Старына. Качарга, i, ж. — кочерга. Во ціпер у нас аж дзьве качарзе: старая i новая. У сё паклапі на воз: вілкі й качэргі. В. Старына. Качарэжнік, а, м.— угол между печкою и стеною, — служит местом для кочерги, вил, помела и пр. Стаў ты на места вілкі — качарэжніка німа ці што? В. Старына. Качаць,-цца, дзс. — катать,-ться. Зараз буду качаць плацьця. Малы качаяцца па хаця, ік гарбуз у градах. В. Старына. Катара, ы, ж.—овчарник в имении. Авечкі загнал! ў катару. В. Старына. Катары, ар. мн. — солдатские казармы. Паехаў на катары (знач. міма кашар; слова ўжыв. рэдка). В. Старына. Каштаваць, дзс. — 1) стоить. Дорага каштуя работа. — 2) пробовать. Сам каштуй i мне дай. В. Старына. Каіцуля, i, ж. (польск. koszula, з лацінск. casula)— сорочка. Надзень чыстую кашулю: сёньня-ж нядзелька. В. Старына. Кашель, шали, м.—кошель, корзина. Наўбірапа два катале бульмы. В. ТурэЦу Сьміл. р. Кашэрны, прм.—кошерный. Кашэрная мяса дарагоя. В. Старына. Кашдрыцца, дзс. — старательно мыться, очищаться (насмешливо) Даволяй табэ ўжо кашэрыцца: ідзі есьці. В. Старына. Клюк, а, м. — конец. Каюк табе тут будзя. В. Старына. Квадра, ы, ж.—-четверть (фаза) луны. Зараз зьменіцца квадра, дык мо' й пагода пацяплея. В. Старына. Квактуха. i, ж. — курица наседка. Трэба дзе дастаць квактуху, каб пасадзіць пылянята. В. Старына
Дадатковыя словы
выдолблен, нйці, шалй
10 👁