Картопля Катаваць 132 Картопля ў муньдзфах, — картофель, сваренный с шелухой. Нашы дзеці дык вельма-ж любяць есьці картоплю ў муньдзірах, В. Старика. Карункі, нак, мн,—кружева. Марыля добра ўмея рабіць карункі. В. Cima, Пух. р. (Пр. Карон к i / Карціць, дзс. безас. — сильно хотеться. 'К прыдзя тая нядзелька, дык i карціць выпіць чарку. В. Старина. Карчаваты, прм — покрытый корчами, гнилыми пнями. Нядобры сенакос: увесь карчаваты. В. Старина. Карчаваць, дзс.—очищать от пней поляну. Карчуюць пасяку. В. Старина. Карчма, ы, ж. (нам. карчомка) — шинок. Пашлі ў карч му барыш гііць. А тут, на гасьцінцы, стаяла нявялікая карчомка. В. Старина. Карчук, & м. — небольшой корч. Крэпкі карчук: ніяк ня пакалоць. В. Старина. Карчэўе, я, н. зб.—гнилые пни. Карчэўя навазілі цэлаю павець. В. Старина. Карчзука, i, ж. — короткое полено из „карча" для „коміна".Насеклі смолнаі карчэўкі. В. Крамяні, Пух. р. (Пр. Дрэўкі). Каршэнь, шни м. — затылок, ён палучыў добра ў каршэнь! В. Старина. Кар&сьць, i, ж.—польза. Нішто ня йдзе на карысьць, усё прападая. В. Старина. Карата, а, н. — корыто для корма свиней. У карыця яму с сьвіньнямі есыді, а ня з міскі. В. Старина. Кар&ць, дзс. — очищать от коры. Карэця, мужчыны, бяразьняк. В. Слопішча, Шацк. р. Карэлы, прм. — покрытый слоем грязи. Парасё ты карэлая, куды ты прэсься! В. Старина. Карэнчык, а, м,—пробка. Німа карэнчыка, чым заткнуаь пляшку. В. Старина. Каса, ы, ж.—кроме общего значения: 1) солнечный луч. У сонца доўгія косы. — 2) селезенка. Касу с сьвіньні выкінь вон. В. Старина. Касаваць, дзс.— 1) аннулировать* отменять. Новая ўласьць усё касуя староя. — 2) косить, отклонять в сторону. Жарабок касуя каня ў аглобнях. В. Старина. Касагорына, ы, ж.—косогор. Коні пасуцца на касагорыня. В. Раунапольле, Сьміл. р. Касацца, дзс.—касаться. Ня касайся ты да манго. В. Старина. Касач, а, л*.—касатик (Iris L.). Каля ракі нарвалі касачоў. В. Востраea, Сьміл. р. Каст, сци, м. — косарь. На сена трэба наняць двух чужых касцоў. В. Старина. Касіць, дзс. — косить. Людзі пашлі ўжо касіць. Зламоў касу косячы. В. Старина. Касматы, прм — косматый. Касматы твой кажух. Касматы сабака. B* Старина (Пр. Калматы). Касталом, y, м.—ревматические боли; лечат заговорами. „Лячу Піліпу касталом: касталомя, мой пановя, Ідзі на сухія ляс&, на дзікія балат&". 3 загавору. С. Навасёлкі, Пух. р. Кастамяжына, ы, ж. — старое животное. Вот дзе кастамяжына конь: гані яго, а ён i толька таго! В. Старина. Кастрывы, прм. — костристый. Лён кастрывы. В. Старина. Кастроща, ы, ж. — костра. На хату насыпал! кастрыцы. В. Старина. Касьба, ы, ж.— сенокос. Раптам падасьпела казьба. В. Старина. Касьн/к, й, м. — лента в косе. Маладая йдзе ўся ў касьнікох. В. Старина. Касьц£р, кастри,, м. — столбик из блинов; слово относится только к блинам. Цэлы касьцёр бліноў умалолі. В. Старина. Касьцянка, i, ж. — костяника ягода (Rubus saxatilis L.) У пушчы назьбіралі касьцянак. В. Старина. Кат, а, м. — палач. Ета ня чалавек, а кат нейкі. В. Старина. Катаваць, дзс. — истязать, мучить. В*е, катуя сваю жонку, як хоча. В. Старина
Дадатковыя словы
карчзўка, кастрбща, кастрй, сцй, шнй
6 👁