Зялягчаць 122 Зэдаль доцьця зьляглася з Лаўрэнам. j Свая жонка ня люба: зьлёгся с I чужою. В. Старына. Зьлягчаць,дзс.—выхолостить. Зьляг- | чалі жарабка. В. Старына. Зьлякнуцца, дзс.—испугаться. Такжа зьлякнуўся, ажно ў грудзях забалела. В. Старына. Зьмена, ы, ж.—перемена. Mo якая будзя зьмена ў жыцьці.—2) новое поле в севообороте. У етуй зьменя ярыні. будзя боляй, як у той. В. Старына. : Зьмерці, дзс.—вымереть. Уся радня зьмерла. В. Старына. Зьм£ціць, дзс. — заметить. Ён міне j ашчэ здалёк зьмеціў. В. Ста- [ рына. Зьмік/ціць, дзс. — быстро сообразить. Зьмікіціў, што дзела дрэнь! ды ходу аттуль!.. В. Старына. Зьмілавацца, дзс.— умилостивиться, j Зьмілуйся, дзядзюшка, даруй! j В. Старына. Зьмінаць, дзс. (зак. зьмінуць)— сворачивать с дороги. Зьмінай з! дарогі,—ня бачыш, што я еду' з I возам. В. Старына. Зьмінтрэжыць,~цца, дзс. — встрево- J жить,-ться. Ат такоі вайны ўвесь I свет зьмінтрэжыўся. В. Старына. \ Зьмяркацца, дзс. — смеркаться. | Стала зьмяркацца, як прышлі | дамоў. В. Жораўкі, Сьміл. р. Зьмятаць, дзс. {зак. зьмісьці)— сметать. К сьвяту зьмялі сваю вуліцу. Трэба й двор зьмесьці. В. Старына. Зьмятус/ць, дзс.— смешать. Зьмятусіў усё разам: i каровы, i авечкі. В. Слопшяа, Шацк. р. Зьмя/ока, i, ж. презрит., — змея. Вя- j лізнаю забіў зьмяюку. В. Ста- І рына. Зьнжуль, пре. — откуда-то. Зьнекуль едуць людзі з вазамі. В. Ста- ' рына. j Зьніхаця, пре. —против воли, не же- j лая. Зьнехаця зробіш, ік пры- | пруць. В. Старына. | З ь н е ц я ў к і, З Ь Н Я Ч д ў к у, npc. — j нечаянно. Зьнецяўкі выцяў.! В. Старына. Зьнячэўку мароз | прыхваціў гурке. С. Навасёлкі, \ Пух. р. Зьн/зу, пре. — снизу. Зьнізу абшчыпалі ўсю яблынку. В. Старына. Зьнікаць, дзс. (зак. зьшкнуць) — исчезать, пропадать быстро с виду, скрываться. Зьнікла ліха, ік-бы яго й ня было. В. Старына, Зьнімаць, дзс. {зак. зьняць) — сн и мать. Н я трэ'бала зьнімаць ашчэ плацыдя; хай-бы сохла. Зьнёў цэбар з тары. В. Старына. Зьнітаваць, дзс. — скрепить железными гвоздями или болтами. Каб зьнітаваць абруч, дык ашчэ трымоўба. В. Старына. Зьнішчаць, дзс. {зак. зьнгшчыць) — уни чтож ать, истреблять. П рагулёў, зьніш чыў гаспадарку. Х то іх ведая, чым іх зьніш чаць, етыя блохі. В. Старына. Зышхвацца, дзс. {зак. зьнюхацца)— снюхиваться. К о н і хай зьнюхаюцца, дык ня будуць мо' брыкацца. Во, сабакі нашы зьнюхваюцца. — 2) презр. о людях: знакомиться, слюбливаться. Зьню хаўся з етаю сьиерваю ды валэндаяцца з ею. В. Старына. Зьнябощца, дзс. — устать, у т о м и т ь ся от езды или хо д ь б ы. Зьнябыўся з дарогі, — трэба аддыхнуць. В. Старына. Зьняс/ліць, дзс. — обессилить. Зьнясіліла цябе ета хвароба. В.Скобраука, Пух. р. Зьялчэць, дзс. — прогорькнуть. Сала зьялчэла. В. Старына. Зьярзць, дзс. — 1) измельчать, в ы р о д и ться (о зерне). П ш аніца зьярэла, ня хоча расьці.— 2) перестать р од и ть (о почве) от частого п о сева яри. В от ета пал оса чыста зьярэла: авёс i то ўжо ня хоча расьці. В. ' Старына. Зьяўляцца, дзс. {зак. зьяв/цца)— являться. Самы першы зьявіўся на работу я. Сы н із службы дамоў зьявіўся. В. Старына. Зьяць, дзс. — сиять, блестеть. Усё чысьцінькая, аж зьяя. В. Машарова, Сьміл. р. Зддаль, для, м., зэдлік, а, м. — небольшая скамейка. Н а зэдлі стать вада. В. Вострава. Сьміл. р. Сядзь на зэдліку. В. Старына
Дадатковыя словы
зьмятусіць, зьмяіока, зьмікіціць, зьняббщца, зьнясіліць, зьявіцца, трэбала
5 👁