Зачуць 112 Зблажэць Зачуць, дзс.—послышать. Абы зачуў якую песьню, дык i пяе яе. В. Старина. Зачыкільгаць, дзс.—заковылять. 1к зачыкільгоў, толька и бачылі яго В. Старина. Зачмнка, i, ж.—гл. Пастка. Злавілі мыш у зачынку. B. Дукоршнина, Сьміл. p. Зачыняць, дзс. (зак. зачыніць, прм. зачынены) — затворять, закрывать. Зачыні дзьверы. Бацька кроў—дзьверы зачынёў, а ты хаты ня зачыняяш. Прик. C. Дукора, Сьміл. p. Печ зачыняла засланкаю. В. Старина. Зачырвансцца, дзс. — закраснеться. Аж зачырваўнеўся, ліха на яго, ад злосьці. В. Старина. Зач&сьціцца, дзс.—запропаститься. Бадай ты зачысьцілася, які холад стоў! Каб яна зачысьцілася, блыха ўлезла ды кусая! В. Старина. Зашаляваць, дзс.—обшить досками. Ашчэ ў вадном месьця трэба троха зашыляваць. В. Старина. Зашастаць, дзс.—зашелестеть колосьями, соломой или подобным чем. Нешта зашастала ў сен я. В. Старина. Зашкл/ць, дзс. (прм. зашкл£ны)— застеклить. Зашклілі пабітая вакно. А дно вакно зашклёна. 5. С та р т а. Зашкодзіць, дзс. — принести вред, Ня еш зялёных ігруш; ашчэ зашкодзяць. В. Старина. Зашмараваць, дзс. (прм. зашмарованы)—замазать, запачкать. Чыста ўсе рукавэ зашмаравоў. Надзеў нейкія штанэ зашмарованыя. В. Старина. Зшнмаргам, пре.—о способе завязывания узла, не вытягивая из завязи конца, что дает возможность легче развязывать. Завязвай пояс зашмаргам, а то ік намокня, дык ня развяжаш. В. Старина. Зашнураваць,-цца, дзс. — зашнуровать,-ться. Зашнуравала чаравікі. Зашнуравалася ў гареэт. В. Старина. Зашпарыць, дзс.—посеять большое количество чего. Ат сьценкі аж да гасьцінцу зашпарылі картоплі. В. Старина. Зашпьшць, дзс.—зашпилить. Хоць шпылькаю зашпылі сарочку. В. Старина. Зашумаваць, дзс.—закипеть пенясь. Зацірка зашумавала. В. Старина. Зашчаміць, дзс. (прм. зашчэмлены)—прищемить. 1к зашчаміў нагу ў зялезы, дык чуць вырваў. Паляц зашчэмлены ў дзьверы. В. Старина. Зашчапка, i, ж.—щеколда. Атарвалася зашчапка ад дзьвярэй. В. Старина. Зашчымсць, дзс.—болезненно сжаться, заныть. Так прыціснуў пальцы, аж зашчымелі. В. Старина. Зашчытак, тка, м.— фронтон постройки, находящийся в углу, образуемом краями крышы. У хаця новы зашчытак. В. Голацак, Сьміл. р. Зашчэпляваць,-цца, дзс. (зак. зашчашць,-цца, прм. зашчэплены)—брать дверь на „зашчалку*. Ашчэ спаць ня лажымся— ня трэба зашчэпляваць дзьвярэй. Нанач заваліліся й зашчапіліся. Ня'тчыніш вакна: яно зашчэпляна. В. Старина. Заяда, ы, аг.— неуживчивый человек. 3 етаю заядаю ня ўжывесься ты. В. Старина Заядлы, прм. — гл. Заўзяты. 1ван заядлы на работу. В. Старина. Заяхкаць, дзс.—сов. от яхкаць. 1к заяхкая сабака ды пабяжыць за зайцам!.. В. Старина. Зба£даць, дзс.—свести со свету, уходить. Збаёдаў ён сваю жонку. В. Старина. Збаўляць,-цца, дзс. (зак. збавіць -цца)— 1) избавлять,-ться. Чуць збавіўся ат етага злодзяя. — 2) уменьшать цену. Збаў троха цану. В. Старина. Збаяцца, дзс. — убояться. От дзе трус: ужо й збаёўся. В. Старина. Зблажэць, дзс.— стать худым, болезненным. Саўсім золажэла дзеўка. В. Старина