Зайцавы 102 Заклад ЗайДавы, прм.—заячий. Насьнягу ві- j даць зайцавы сьлядэ. В. Старина. j Зайц/ся, дзс.—1) лишиться чувств. | ДзШянё чуць ня зайшлося ат плачу. — 2) онеметь, оцепенеть, j Вада халодная, аж рукі зайшліся. j В. Старина. Закажанелы, прм. — покрытый не-! чистотою, опущенный с виду.! Нейкая закажанелая парасё. | В. Старина. j Закажанець, дзс. — покрыться не- j чистотою, опуститься с виду. I Саўсім закажанялі дзеці бяз до- | гляду. В. Старина. ! Заказаць, дзс. — оповестить заблаговременно. Бацюшка заказоў,! каб на прачыстаю ўсе прыходзілі | ў цэркву. В. Старина. Заказсрыць вони,— закатить глаза и смотреть удивленно. Заказерыў вочы, ік вядзьмак, ды пазірая. В. Старина. Заказьшк, а, м. — заповедный лес. Гэты лес заказьнік: тут ня можна страляць дзічы. В. Смалярня, Шацн. р. Закалас/цца, дзс. — начать коло- j ситься. Жыта ўжо закаласілася. j В. Старина. Закапыліць губи, — сделать жест | губами, когда что-либо не по-! нравится. Бачыш ты яго: i губы j закапыліў! В. Старина. j Закаравець, дзс. — пропитаться j грязью. Анучы закаравялі: нельга | абуваць. В. Старина. | Закарэць, дзс. — покрыться слоем | грязи. Ночвы закарзлі. Закарэла I дзіця. В. Старина. Закасаваць, дзс. (прм. закасовдны)— | 1) аннулировать закон, распо- j ряжение. Усе даўнейшыя законы j закасавалі. Што ўперад было, ўсё i ціпер закасована.—2) зачеркнуть.! Напісоў, ды нешта закасавоў.—! 3) превзойти в чем кого. Сын 1 ужо й бацьку закасавоў. В. Ста-; рина. Закасваць,~цца, дзс. (загс, закасаць, | -цца)—засучивать (рукава, шта- j ны, юбку). Закасаў рукавэ, каб j ня памараць у гліну. Закасалася j баба аж па пуп ды йдзе па вадзе. | В. Старина. Закатулак, лку, ж.—место в хлеве, отгороженное для свиней. Выгань парасята з закатулку. В. Харавічи, Сьміл. р. Закаўрашы, аў, мн.—отвороты в рукавах. Але й еакаўрашы ў тваём кажусі вялікія! В. Крамяні, Пух. р. Заквэцаць, - цца, дзс. — замарать, -ться во что-либо чортое: грязь, сажу и проч. Заквэцаў рукі ў дзёгаць. Чыста ўвесь заквэцаўся Ў гразь, В. Старина. Заксузаць, дзс.— замарать, замуслить (о детях), Дзіця закеўзала ўсю сарочку. В. Старина. (Пр. Закоўзаць). Зак/даны, прм. — недосмотренный, плохо выкормленный. Ён-ба й дарма быў конік, яле закіданы. В. Старина. Закідаць, дзс, (зон. закінуць) — 1)—забрасывать. Некуды закінаў тапор ды ня найці ціпер.—2) об делывать гряды, выбирая боро зды. Ня работніца я, калінязда. лею баразны ужо закідаць В. С та. рина. Закілзаць, дзс. (прм. закілзаны)— взнуздать. Закілзай каня, ато разьнясе. Жарабок закілзаны й то ня хоча стаяць. В. Старина. Закшуты,туш.—заброшенный. Вэнь аж куды закінуты ракаўкі. В. Старина. Закшуцца, дзс.—завалиться, запропасть. Нейдзя закінулася мая шапка. В. Старина. Зак!рмашаваць,-цца, дзс.— 1) задержаться на базаре. Закірмашавоўся сягоньня наш Мікіта: нешта доўга німа з места.—2) начать часто навещать базар. Во закірмашавоў стары: ідзе ды йдзе ў Сьмілавічы. В. Старина. Закісаць, дзс. (зак. закіснуць)— заквашиваться. Закіс булён. В. Старина. Заклад, у, м.— 1) залог. На заклад купіў мукі. Кажух аддоў у заклид.—2) пари. Што дасі ў заклад, калі я ня так кажу? Давай пойдам на заклад! В. Старина