За блізкі сьвет За бл/зкі сьвет—-в большую даль. Ніхто ня пойдзя туды, за блізкі сьвет. В. Старына. Заблгскаць, дзс.—заблестеть. Забліскала маланка. В. Старына. Заблішчаць, дзс.—заблестеть, от освещения другим источником света. Заблішчала шклянка на сонцы. В. Старына. Заблутаць,-цца, дзс. — 1) запутать, -ться. 1 трэба-ж яму (каню) так заблутаццы Ў вяроўку! Заблутаў канец у нітках i ня найці. —2) замотать дыру. Заблутай кашэль, ато бульба сыпляццы, В. Крамяні, Пух. р. Забляхаваць, дзс. —заплатать дыру „бляхаю*—жестью. Трэба забляхаваць троха крышу, а то працеквая. В. Лядцо, Пух. р. Забора, ы, ж. {пая. заборка)— складка в платье, обуви. Спадніца з заборамі, У сароцца ў заборах толька адны вошы. Пашыў боты на заборках. В. Старика. Забубнщь, дзс.— 1) забарабанить. Нехта забубніў у вакно.—2) громко заговорить. К&цярына забубніла на ўсю хату. В. Старына. Забудаваць9-цца, дзс. {прм. забудованы)— застроить. Якуба вызабудавалі ўвесь пляц. Ён добра забудавоўся: паставіў новы ток I пуню. У іх усё гумно забудована. В. Старына. Забыцца, дзс.—забыть. Забыўся падзякаваць. В. Старына. Забялгць, дзс. {прм. забелены)— приправить кушанье молоком или сметаною, Забялілі крупнік. Ядуць забелянаю зацірку. В. Старына. Завада, ы, ж.—недоразумение, волокита. Атразу трэба добра ўгаварыцца, каб посьля ня было завалы. С. Дукора, Сьміл. р. Заважыць, дзс.—стать весить. Адзін мех заважыў пяць пудоў, В. Старика. Завала, ы, ж.— 1) задвижка для ключа. Завалаю завалілі хату. В. Вострава, Сьміл. р.—2) в перен. см.—лентяй. От дзе завала халерная, ляжыць цэлы дзень, нічога ня робіць! В. Старына. Завалакчы, дзс.—затащить. Аж куды яны завалаклі бярвіно, аднаму-б ня завалакчы яго. В. Старына. Заваладь, дзс.—затащить кого насильно. Ік бачыш, завалалі яго ў паліцу. В. Старына. Завалка, i, ж.—гл. Завала, 1. У сенцы зрабілі новаю завалку. В. Старына. Завальваць,-цца, дзс. (зон. завалщь,-цца, прм. завалены)—замыкать посредством задвижки, засова. На што на дзень завальваць сенцы? Абы сьцямнела, дык яны завальваюцца ды лажацца спаць. Ня забудзься, завалі сенцы. Ток завал яны. В. Старына. Заварацень, тня, м.—гл. Заверацень. У санях трэба зьмяніць старыя заваратні, ато яшчэ дзе ў дарозя аглоблі па'трываюцца. В. Дайнава, Пух. р. Заварушыцца, дзс. — зашевелиться. Дзіця заварушылася ды скінулася з лаўкі. В. Старына. Завеньдзіць, дзс. (полъск. zawўdzić)—закоптить. Дымам завеньдзілі хату. В. Старына. Заверацень9тня, м. заверцень, ценя, м.—завертка из ивовых прутьев или куска веревки для прикрепления оглобли к саням. Едучы з лесу парвоўся завярацянь. В. Харавічы, Сьміл. р. Адзін завярцянь чуць ліпіць: добра што хоць дамоў прыехаў. В. Старына. Завесы, саў, мн.—петли у дверей. Купілі завесы на дзьверы. В. Старика. Завея, i, ж.—вьюга. Такая завея, аж сьвету ня відаць. В. Старына. Завівальніца, ы, ж.—женщина, завивающая волосы невесте при одевании ее к венцу. Дзе-ж наша завівальніца, хай ідзе завіваць мал аду ю? В. Старына. Завідна9 прм. — засветло. Завідна ашчэ дамоў прыехалі. В. Старына. Завінуцца, дзс.— 1) старательно приняться за работу, Ік завінуліся, дык!к відзіш кончыл! рабо97_________________ _ ___ Завінуцца
Дадатковыя словы
патрываюцца
2 👁