Драгва 87. Другая прачыстая Драгва, ŭ. ж.—гл. Дрыгва. Німа як скаціне хадзіць: там адна драгва. C. Навасёлкі, Пух. p. Дражнгць, -цца, дзс. — дразнить, -ться Ня дражні сабак ты, ціхінька йдзі! Дражніцца з дзіцям, ік мапы. В. Старина. Д рала— давай удирать. Выскачыў с хаты ды драла. В. Старина. Драма ць, дзс.—дремать. Ціха: дзед дрэмля! В. Старина. Дранка, i, ж.—одеяло, сделанное из разноцветных лоскутиков. Мы ночы ўкрываямся рабаго дранкаю. В. Турэц, Сьміл. р. Дрань, i, ж., дран/цы, ніц, мн.— дрань—кровельный материал из длинных узких дощечек. Хата накрыта драньню. В. Рудзенск, Сьміл. р. На йстопку дастоў драніц. В. Старина. Драпаць, дзс. (аднакр. драпануць, пр. полъск. drapać—царапать),—старательно ИТТИ. Драпаў, драпаў, чуць прышоў парою дамоў. Вырваўся да як драпане—толька й бачыл! яго! В. Старина. Драпачэ, оў, мн. — пружинная борона. Драпачамі дзяруць дзёран, В. Скриль, Пух. р. Дратаван ка, i, ж. — плеть, свитая из пеньковых волокон и обвитая для крепости отдельно свитой веревочкой. Добра ўкапнаў яму дратаванкі! В. Старина. Дратаваць, дзс.— 1) сильно избивать плетью или веревкой. 1к стоў яго дратаваць, дык чуць живого пусьціў.-—2) топтать посевы, траву. Коні ходзяць па жыця, дратуюць яго. В. Старина. Дратва, ы, ж.—дратва. Слабаю дратваю прышыта латка. В. Старина. Драта, оў, мн. — веялочные сита. Устаўця дратэ каласаваць амеці. В. Хараеічи, Сьміл. p. Драць, -цца, дзс.—1) обдирать,-ться, Бацька дзярэ лык!. Кара лёгка дзярэцца.—2) чесать лён. Маці дзярэ лён.—3) делать крупу. Павезлі драць крупы.—4) быстро йтти. Дроў, дроў,—чуць прышоў. Дзярэ, аж пыл курыць!—5) царапать,-ться. Нашто-ж ты дзярэш яго сваімі капцюрамі?;' Дзярэцца, ік той кот.—6) сильно кричать, орать, громко говорить. Чаго ты дарам горла дзярэш: цібе ніхто ня слухая. Дзярэцца на ўсё горла, аж чэрці яго бяруць! В.Старыка. Драцяны, прм.—проволочный. Купілі драцяныя сіты. Луга крэпкая, усяроўнаік драцяная.В.Сторына. Драч, а, л*,— 1) (—дзяргач—Сгех)— коростель. На балоця крычыць драч.—2) плотницкий инструмент для обозначения линий паза. Пазыч мне др&ча: бартаваць бярвеньня буду. В. Старина. Драчаць, дзс. безас.—чесаться, зудеть. У вуху вельма драчыць. Нешта драчыць у горля. В. Старина. Дроб, у, м. (нам. драбоку—маленький кусочек, щепотка. Дай хлеба й дроб цукру. Укінь ашчэ драбок солі. В. Старина. Дробны, дромны, прм. — мелкий. Нешта дробная картопля. В. Старина. Дробная жыта. В. Вострава, Сьміл. р.—2) мизерный, невзрачный. Ігнат дробны с твару. В.Старина. Дромны хлопчык. В. Вострава, Сьміл. р. Дробязь, i, ж.—мелочь. Ігрушы— адна дробязь. В. Старина. Дрова, аў, мн.— дрови. Паедам у дрова. Дрывам! закідалі ўсю па вець. В. Старина. Дрож, у, м. — дрожь. Такі дрож праброў міне на дварэ! В. Старина. Дрожджы, эй, мн.—.дрожди. Піpare сьпяклі на дражджах. Вяз дражджэй ня падышло цеста. В. Старина. Дросень, сьня, м. (—драсён)—трава горчак, почечуйная трава (Polygonum Persicaria L). На балоццы ўз'ёўся дросянь. В. Старина. Дрот, у, м.—проволока. На слупох нацягнут дрот. Каб дзе кавалак дроту папасьці. В. Старина. Дроўка, i, ж.—корова, отелившаяся в три года. Наша Рагуля— дроўка. С. Амельна, Пух. р. Другая прачыстая—праздник 8 сент. На етум тыдні ў пятніцу будзя другая прачыстая. В. Старина
Дадатковыя словы
драбок^—малень, драніцы, дровй, йттй, хараеічй, ўзёўся
13 👁