Як-ніяк, лясное чыстае паветра і фітанцыды не ўкарачаюць веку, не дазваляюць так занепадаць без часу людзям, як, нераўнуючы, калісьці было ў качагарках на параходах. Дубоўка. Моцна жонка заняпала, падкасіла яе хвор. Колас. ЗАПАМАГЧЫСЯ, зак., абл. Используя что-либо, извлечь для себя выгоду. Як мае чорт лысы, хай цыган-круцель адсветны — ягоным дабром. запамогся. Калюга. На чорта гэты ядловец дома, эапамагчыся бацька драбязою ўсялякаю хоча. Гаспадар! Чорны. І от, ці то яна сама надумала, ці людзі наўмілі, але маім гасцяваннем яна захацела запамагчыся. Скрыган. ЗАПАНАВАЦЬ*, зак. Начать господствовать, властвовать. Праз сотні год жылі мы так, не даючыся нікому; але, урэшце, перамаглі нас палякі і запанавалі ў нашай беларускай старонцы. Багдановіч. Мы з табой тут запануем. Чорны. Падпявалі ў тон «дабрадзеі», спраў прыгнечання вартаўнікі, што бяздолъньш няма ўжо надзеі, запануюць яны — кулакі. Пестрак. ЗАПАСВАЦЬ*, незак. Совершая древний обряд, выгонять скот на пастбище впервые после зимы. У чысты чацвер скот запасвалі, яна [Мар'ечка] хварасток у хату насіла, гуляла. Гарэцкі. Цяпер няма такога звычаю, а раней запасвалі кароў. Калюга. Учора заворвалі і запасвалі. Баранавых. ЗАПАТЫЛАК, -лка, м. Клинышек для закрепления косы. — Калі што якое, касою не рэж, запатылкам бі, а то з вамі бяды яшчэ набярэшся, — перасцерагаў на хаду Сцяпан Варанец. Крапіва. ЗАПЛОЦЦЕ, -я, н., разм. Место за забором. [Падсвінак] цэлы дзень то на прыгуменні, то каля заплоцця абціраўся