завярнула да Алесі, праваслаўяая, ці, як яшчэ на яе казалі, кацапская, са сваім красённым начыннем — вітушкамі, сукаламі — у нейкай ціхай набожнасці пайшла ў другі канец вёскі... Адамчык. Яна [Маня]... пачула, як мяккім драўляным. постукам пастуквала сукала, на якім Міця сукаў цэўкі. Жук. СУМЛЕННІК, -а, м., разм. Честный, совестливый человек. Яна [Антаніна] 6ыла дачка чалавека, якога на поўны сэнс слова можна было б назваць ціхманым сумленнікам і працавітым баязліўцам. Чорны. СУНІЧНІК, -у, м. Заросли земляничного ягодника. Успомніць босага маленства дні, грыбныя пні, малгннік і сунічнік, і светляковыя агні, і поўныя крыніцы. Вітка....А мо, і мядзведзіха з дзецьмі таксама прыйдзе па суніцы, як Тонечка з мамай, — дык чым жа сунічнік гасцей пачастуе, калі ўсе суніцы з табой забяру я?!. Лойка. Сунічнікам акопы зараслі, і ягады чырвоныя паспелі. Грахоўскі. СУРМА, -ы, ж. Старинный украинский народный музыкальный инструмент. Дзесьці ў шале коні скачуць перад боем, і ў стэпе рыдаюць сурмы за сялом. Трус. Як 6ыццам і цяпер перад варожым дотам знаёмы лейтэнант з забінтаванай галавой наперад кліча ў наступленне роту, іграючы на сурме баравой. Аўрамчык. Сурмы пад краем зайгралі гэтак трывожна аб волі. Няхай. СУРМАЧ, -а, м. Играющий на сурме, подающий сигнал сурмою. Рад партызанскі край, паэце, прывеціць сурмача дасвецця. Барадулін. Здаецца, чую, як пад вечар у рог турыны дзьме сурмач. Вольскі