АДЛІЖЫЦЬ, безас., зак. Установиться в результате оттепели (о тёплой с таянием снега погоде). Калі адліжыла і засвяціла сонца, я выняў з акенца салому, каб усім у хляве стала леnш, — і Падласцы з nярэстым 6ычком, і галубам з галубянятамі. Брыль. АДПАСВАЦЬ*, незак. Откармливать на подножном корму. І ён [Кастусь] узяўся адnасвацъ у дарогу свайго каня. Чорны. АДРАНАК*, -нку, м., абл. Утренняя пастьба коров. У такі час ціха на дварэ, і, nавячэраўшы, высыnаюцъ на лаўкі і nрызбы ўсе ў Сцешыцах — гамоняць на ўсю вёску, забыўшыся, што сцямнела і што заўтра трэба рана ўставаць, да дня яшчэ, каб nадаіць і выгнаць кароў на адранак. Пташнікаў. АДСЛАНІЦЬ*, зак. Открыть заслонку печи. Тым часам маці, сnаласнуўшы рукі і твар, адсланіла nеч, дастала гаршчэчак. Сачанка. Адсланіла nеч, дастала круnнік з мясам, тушаную бульбу. Новікаў. АДХЛАННЕ, -я, н. Короткое облегчение от тяжёлого, продолжительного труда. Вечарамі йзноў не было ёй адхлання: то сходы, то nаседжанні. Калюга. Паўnіналася, адале nадумала: трэба ж чалавеку нейкае адхланне, нечым забыцца, а сnектаклем усцешыць няшчасных nакутнікаў. Грахоўскі. Ні сnачыну няма, ні адхлання ад вяковае крыўды, nакуты... Дзяргай. АДХУКАЦЬ, зак. Отогреть дыханием... Жанчына nадобна на nакрыўджаную nтушачку, якую хочацца адхукаць цеnлынёй уласнага дыхання. Г.Колас....Табе хочацца конніка тога у далоні цёnлыя ўзяць, каб яго адагрэць, адхукаць... Сіпакоў