НАЛЕТА, прысл., разм. В будущем году, будущим летом. Колас не ведаў яшчэ, што налета і яго чакае такое самае ўшанаванне і тая ж высокая годнасць народнага паэта. Лужанін. Якой даўжыні каліўца ўдавалася выцягнуць, такі налета будзе лён. Якімовіч. Налета было б яму яшчэ ўсяго пяцьдзесят гадоў. Далідовіч. НАЛЕЦЦЕ, -я, н., абл. Лето следующего года. Як ты мне за працу адплацішся гойна, да вясны к налеццю пражыву спакойна. Купала. Ды іх, гэтых дроў, аж да налецця хапіла. Сіпакоў. НАПОУНІЦУ, прысл., разм. Набивая полный рот (есть). А потым., калі бульба спячэцца, здаволены [верасень] дзьмухае, студзіць яе і ёсць напоўніцу... Васілевіч. Маўчаць, нічога ані мне не гавораць. Толькі закусваюць напоўніцу, ратамі чаўкаюць. Сачанка. Гаспадар смачна, напоўніцу еў сала з мяккім пахкім хлебам, круціў худою жылістай шыяй, нібы збіраўся пад'есці навек. Жук. НАСЕВАК, -сеўку, м., разм. То, что можно посеять; то, что может посеяться само. Алесь тужыў па свежай баразне, калі яна вясной... пераварочваецца за плугам з ціхім. песенным вуркатам, крышыцца тлустымі, цёплымі камякамі, гатовая і прагная прыняць і залацісты дождж зярнят, і насевак са шчодрага неба. Брыль. Зааром, забарануем, сыпнем ядраны насевак, і запеняцца ўраджаі, закалышуцца напевы. Танк. НАСЕНКА, -і, ж., разм. Растение (имеющее название женского рода), оставленное на семена. Праўда, якая ж там насенка была — вядро бульбянога лупіння выпадкова набрала яна [Рэната] на памыйніцы ля нямецкага uтіталя. Савіцкі. Іншы раз загадае брыгадзір падвезці да трактара, напрыклад