АКАВІТА, -ы, ж. Водка, настоенная на кореньях. 2. Перан., паэт. Волшебный животворный напиток, дающий красоту и молодость. Аманімічныя словы (розныя паводле сэнсу, але тоесныя па форме) распрацоўваюцца асобнымі артыкуламі і пазначаюцца лічбамі 1 і 2: ХРАПА*1, -ы, ж. Морда животных. ХРАПА2, -ы, ж., разм. Затвердевшая комками земля. Фанетычныя, лексіка-граматычныя і марфолагаграматычныя варыянты загаловачнага слова падаюцца ў адным загалоўку праз «і»: ДЗЕДЗІЧ і ДЗЕДЗІЦ, -а, м. ВЫЛЮДЗЕЦЬ і ВЫЛЮДНЕЦЬ, зак. САЕТА, -ы, ж. і САЕТ, -а, м. Акцэнталагічныя варыянты абазначаюцца адным загаловачным словам з указаннем магчымых тыпаў націску: АДХУКАЦЬ, ВАСПАН. Пры назоўніках, якія маюць асаблівасці ўжывання форм ліку, даецца памета адз. няма: ДЗЕРАВЯШКІ*, -ак, адз. няма. У словах, якія ўжываюцца пераважна ў форме множнага ліку, форма адзіночнага ліку падаецца пасля яе: ПАНАЖЫ, -оў, адз. ПОНАЖ, -а, м. Побач з шырока ўжывальнымі сучаснымі словамі ў Слоўнік увайшла частка ўстарэлай лексікі, а таксама некаторыя словы дыялектнаrа паходжання. Падставай для іх уключэння паслужылі празрыстая ўнутраная форма, ужыванне ў многіх празаічных і паэтычных творах бєз спецыяльнага тлумачэння. Да таго ж «кожнае адметнае слова, кожны асабісты выраз нашых беларускіх гаворак мы павінны з