Рэгіянальны слоўнік Віцебшчыны (2012). Частка 1

Брасл., Макаравічы Докш., Аморосенкі Шарк. Нагнула вядро i лыкцщь холодную воду. Чарневічы Глыб. ЛАЛАТСАННЕ я., ЛАЛАКІ мн. Балбатня, пустаслоўе. Мы наслухаліся яго лалакання ўвечары. Смаляны Арш. Як завядуць лалакі - сядзяць паўночы. Выхадцы Лёзн. ЛАЛОЎШКІ мн., абрад. Валачобнікі. Лалоўнікі хадзілі на першы дзет свята, звечара, разам з імі хадзілі музыканты. Лынтупы Паст. ЛАМАВІК перан. Чалавек моцнага целаскладу i вялікай фізічнай сілы. Такому ламавіку гектар касіць у дзень - i то мала. Бор Леп. ЛАМАВІТЫ прым. Гультаяваты, падобны на лайдака. Адразу відаць, што хлопец ламавты. Дворышча Рас. Параўн. лайдачны, лайдачы, лайтружны. ЛАМХНЦЫ мн., кулін. Крохкае печыва, прыгатаванае з мукі на вадзе. Люблю бабуліны ламанцы. Петрашы Тал., Мяжа Гар. ЛАМАЧ м., с.-г. Прылада для перацірання льну. А патом ломаном лупяцъ лён, пакулъ ён ажно плоскш не стане. Крывыя Тал. ЛАМІНА' 1. аг., зневаж. Гультай(ка). Сядзіць дома, ламіна, нічога ня робіць, спіць цэлымі днямі. Лукашова Паст. Параўн. лайдачына, лайтруга, лантруга, латруга, латрыга, ладыр, лантух, леибус, лунь 2 у 3 знач., ландарак, лянотнік. 2. ж. Пра вялікую, тлустую жывёліну. Во ламінсі, а малака - дык у казы болей. Каўшэлева Шарк. ЛАМЭКА аг., неадабр. Капрызны чалавек (часцей пра дзіця). Ты яшчэ ўгавары пайсці пагуляць гэту ламэку. Замачак Чаш. ЛАНДАРАК м., неадабр. Гультай, лодар. Мой брат - вялікі ландарак. Зубава Арш. Параўн. ла'дыр, лантух, леибус, лунь 2 у 3 знач., лянотнік, лайдачына, лайтруга, лантругаt латруга, латрыга, ламіна' ў 1 знач. ЛАНТРУГА гл. ЛАЙТРУГА ЛАНТУХ м., неадабр. Гультай, лодар. Крый божа, каб мой такім жа лантухом вырос/ / бацька яго такі ж лантух быў. Бігосава В.-Дзв. Нельга ж быцъ такім лантухом. Боркавічы, Сардыкі В.-Дзв. Параўн. ладыр, ландарак, леибус, лунь 2 у 3 знач., лянотнік, лайдачына, лайтруга, лантруга, латруга, латрыга, ламіна' ў 1 знач. ЛАПАНОСЫ прым. Шыраканоеы. Сын увесь у яго пайшоў, такей сомы лапаносы. Выхадцы Лёзн