Рэгіянальны слоўнік Віцебшчыны (2012). Частка 1

A які наш касцёл ладны быу. Друя Брасл. Ладная банька ў яго. Целякі Паст. ЛА'ДУШЬІ гл. ЛАДКІ ЛАДЬЕГА ж., бат. Сцябло расліны. Гарбузы ў добрыя ладыгі nauuii. Гута Паст. Л А ДЫР м., неадабр. Гультай, лодар. У сям'і ў маёй ніколі ладыраў не было, усе работнікі. Баршчоўка Віц. Параўн. ландарак, лантух, ле'йбус, лунь 2 у 3 знач., ляно'тнік, лайдачына, лайтруга, лантруга, латруга, латрыга, ламіна ў 1 знач. ЛАЖАКгл. ЛЯЖАК ЛАЖБАВАЦЬ незак. Забіраць мёд у пчол. Учорака сасед мёд лажбаваў, дык з хаты нельга было выйсці. Дзед за вадой схадзіў, дык аж тры разы ўкусілі. Сухавежа Міёр. о ЛАЗА' БЕЛАЯ ж. Вярба белая. Лаза белая так легка прыжываецца, што стоіць только дубец уткнуць у влажную зятю. Ушачы. ЛАЗАВІКІ мн. Лазовыя лапці. Зробгцъ бацька, бывала, лазавікі, i коўзаеш у іх i ўзімкуf i ўлетку. Камары Віц. Параўн. лы'кі. ЛАЗІНА ж. 1. бат. Лазовы куст. За два леты наша лазта раскучаравілася. Князі Віц. 2. Лазовы дубец. Вазьмі лазіну кароў падганяць будзеш. Узмёны Міёр. ЛАЗІІІК м., зб. Лазняк, зараснік лазы. У лазтк качкі пахаваліся. У нас ля возера лазтк харошый. Гута Паст. ЛАЗШЧСЯС м. Прылазнік. Бягом у лазнічок, задохнется ту така - пара такая. Каменка Тал. ЛА30ЎКА, ЛАЗЯНКА ж б а т. Грыб шаравата-фіялетавага колеру, падобны на грузд. Лазовак нарасло, а добрага грыба ні знойдзіш. Зарачыцак Докш. У Лопаўцы лазянак многа, я ўчора хадзіла. Лялеўшчына Г ар. ЛАІНА ж., толькі адз. Лой. Хворага трэба нацерці латай. Гарадок. ЛАЙБА І. ж. Вялікі воз для перавозкі сена. У дварэ стаіць лайба, поўная сена. Ваўкалата Докш. Цэлую лайбу сена наладавалі. Кулінава Уш. 2. аг., перан., неадабр. Тоўсты чалавек. Такая ўжо лайба, рабщь нхчога не можа. Драбаўшчына Глыб. ЛАИДАЧНЫ, ЛАЙДАЧЫ прым., экспр. Гультаяваты, падобны на лайдака. Гулёна ты лайдачная. Мікіціха Шум. Нейкі лайдачы ў іх менты сын. Бяседы Леп. Параўн. лайтружны, ламавты. ЛАЙДАЧЫНА аг., зневаж. Гультай(ка). Яна лайдачына, свет прайсці - не ўбачыш такую. Абухава Беш. Параўн