А АБАБІЦЦА зак. Пабіцца, учынідь бойку. Солдаты так абабіліся. Белішкі Паст. АБАБІЦЬ зак. 1. Пабіць каго-н. А ён зноў абабіў сваю жопку. Жукоўшчына Шарк. Рабёнка абабілі. Абруб Глыб. 2. Скасіць. Лайду, можа, крапіву абаб'ю. Надазер'е Глыб. АБАБКА ж., бат. Абабак, падбярозавік. Ля хаты выросла абабка. Рубеж Беш. У траве ўбачыў абабку. Крынкі Лёзн., Зубава Арш., Камоскі Беш., Азяраўцы Брасл., Горы Чаш. Параўн. апухлік. АБАБРЬЩЬ зак. Пагаліць. Ён абабрыў сябе i пайшоў да магазіна. Нямойта Сен. АБАГНУЦЦА зак. Прагнуцца. Дзеўкі паселі на лаўку, што тая абагнулася. Галбея Паст. АБАГУЛ м.9 АБАГУЛЛЕ н. Калгасны двор. Кожны ранок маці йдзе на абагул. Ордзеж Лёзн. Абагулле поўнае людзей. Залучча Гар. Уранні калхознікі збіраюііца на абагуллі. Марозава, Стадолішча Гар., Сокарава Беш. АБАДл*. Вобад. Пачаў гнуцъ абад. Нурава В.-Дзв. АБАДВА, АБАДВЫ, АБАДЗВА, АБАІ, АБАЯ, АБОДВЫЯ, АБОІ, АБОЯ, АБУДВА ліч. Абодва. Мае сыны абадва ў горадзі жывуць. Хацейка Гар. Абадва кныра забілі перад калядамі. Воўкаўшчына Міёр. Што адзін, што другі — абадва роўныя. Каты Шарк. Яны абадзва халастыя. Кураполле Паст. Абаі вядры з вадой. Стаі Леп. Абая браціка загінулі на тэй ваше. Салаўёва Лёзн. Абодвыя роўныя, як адзін. Валынцы В.-Дзв. Яны абоі не прышлі да нас. Ляхаўшчына Паст. Абоя прыходзілі — адзін астаўся, а другі пайшоў. Бугаі Сен. Абудва сыны на цябе не пахожыя. Мікалаёва Міёр. АБАДРЫШ м., асудж. Абадранец. У добрых бацькоў дзеці абадрышамі ня будуць. Кутняны Пол. АБАІгл. АБАДВА АБАЙСЦІ зак. Узысці (пра пасаджанае, пасеянае). У мяне ўжо скора абойдзіць бульба. Сасноўцы Шарк. АБАЙСЩСЯ, АБЫСЩСЯ зак. Парабіць хатнюю работу, управіцца па гаспадарцы. Бабуля абайшлася па хозяйству. Ахрэмаўцы Брасл. Я ўжо абайшлася, магу пасядзець. Ушачы. Хуценъка абышлася, заране ўсё парабіла. Амороеенкі Шарк. АБАКРЬІЦЬ зак. Накрыць. Гуркі вечарам трэба абакрыць. Бігосава В.-Дзв
Дадатковыя словы
абабю, абўдва, амброеенкі, апўхлік, надазере
19 👁