Рэгіянальны слоўнік Віцебшчыны (2012). Частка 1

 ◀  / 305  ▶ 
ЖАЛЕЗКА ж. Нож. Бацька сядзе ды начыгичае жалезкі. Аморосавічы Шум. ЖАЛЕЗЫ толькі мн. Металічная пастка. Пападзецца пацук у жалезы - шпалам перабіваіць. Шклянцы Докш. ЖАЛЁБАК м, Жарабя. Па полю бегаў жалёбак. Езярышча Гар. ЖАЛКАВАЦЦА незак. Жаліцца, наракаць, скардзіцца на каго-н. Няма мне на каго жалкавацца. Дварэц Чаш. ЖАЛЛІВЫ гл. ЖАЛАЎЛЕВБІ ЖАЛЕЗНАДАРОЖШЦКІ прым. Чыгуначны. У нас дужа красівы жалезнадарожніцкі вакзал. Кавалі Лёзн. ЖАЛКАВАЦЬ незак. Шкадаваць. Не жалкуй! Купіш ты сабе яшчэ карову. Белькі Паст. ЖАЛОБШЫ толькі мн. Памінкі. А дзе жстобіны будуцъ рабіць? Лужкі Шарк, ЖАЛУБНУЦЬ зак., экспр. Крыху з'есці, глынуць. Троху жалубну - i пайду. Гута Паст. ЖАЛЬНЯ, ЖАЧКА ж. Жняя. На полі самая красівая жалъня. Порплішча Докш. Жачкі жалі жыта. Псуя Глыб. ЖАЛЯЗКА н. Прае, які награваюць на агні. Толькі сукенку жалязкам не спалі. Матырына Уш. ЖАЛЯЗНЯК м. Рыдпёука. Капау яму жалезняком. Падрэзы Чаш. ЖАМАНУЦЬ зак., экспр. Моцна ўдарыць. Ён жамануу з усяго маху. Гута Паст. ЖАМКА ж., кулін. Пернік. Дзеці набралі поўныя карманы жамок i пайшлі гуляцъ. Адаменкі Лёзн. ЖАНАЦІК м. Жанаты мужчына. Не глядзі так на яго, ён жанацік i ў яго двое дзяцей. Серкавіцы Тал. ЖАР м., ЖАРЭНЬ ж. Гарачыня, спёка. Мпога пылу ў летні жар. Калі на дварку жарэнъ, то не хочацца з хаты вылазіць. Салавічы Віц. ЖАРВАНАК м. Жаваранак. Як красіва пеў жарванак. Боркавічы В.-Дзв. ЖАРДАГОН м., груб. Высок! худы чалавек. Во жардагон вырас! Ноўка Г ар. Параўн. жардзяй. ЖАРДЗЯЙ м., экспр., іран, Вельмі высокі хлопец. Гэты жардзяй расце не па днях, а па часах. Замхава Глыб. Параўн. жардагон. ЖАРДЗЯШК м. Загон; агароджанае жардзінамі месца для жывёлы. Хваціць, можа, ужо жыўнасць у жардзяніку дзіржаць. Гараўцы Міёр
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

амбросавічы, зесці
0 👁
 ◀  / 305  ▶