Рэгіянальны слоўнік Віцебшчыны (2012). Частка 1

ДАВЁЧЫ прысл. Нядаўна. Давечы ездзіў у горад. Сар'я В.-Дзв. о ДАВЩЬ ШЫБЫ незак. Пільна глядзець у акно. Чуць шыбы ні давіць - так чакае свайго салдаціка. Крывое Сяло Беш. ДАВУЦЦА м. Камандзір, начальнік. Давуцца ў нас бьіў тады самы добры. Баравуха Пол. ДАГІЛЬ м., толькі адз., бат. Чартапалох. Дагіль у дрэпнага хазяіна за хатай расцець. Андронавічы Віц. Дагіль за хатой разросся. Бугаі Сен. ДАГЛЯДАК м. Догляд. Даглядку парсючку ні было, вот i худой такой. Гарбацэвічы Арш. ДАГРАБЩСЯ зак. 3 цяжкасцю дайсці, дабрацца куды-н. Ледзъ даграбліся дадому, такая завея ўзнялася. Гарадзец Шарк. ДАЁНАК, ДАЁШК м. Даёнка. Трэба ўжо выпарыцъ даёнак, памыцъ харашэнько. Башні Шум. Беры даёнік i ідзі да коровы. Азёркі Г ар. ДАЖДЖАВЖ1 м., бат. Порхаука. Як пройдзе дождж, дык зразу дажджавікі палезуцъ. Уна Лёзн. ДАЖДЖАВЖ2 м., заал. Дажджавы чарвяк. После дажджу на асфальце много дажджавікду. Мар'янполле Брасл. ДАЖДЖАВЖ3 м„ часцей ДАЖДЖАВЖІ мн. Пузыр у лужыне ад кроплі дажджуУлетку часта дажджавікі ў лужыцах. Ахрэмаўцы Брасл. ДАЖДЖОВЩА ж. Дажджлівая пара, звычайна восенню. У дажджовіцуля дзедавай хаты гразь па калена. Лужкі Шарк. ДАИДА аг., неадабр. Папрашайка. Цыганскае дзіця ўсягды дайда. Жарцы Пол. ДАИНИКА ж., бат. Жоўты гарлачык. Столькг дайнічак расцвіло, аж жоўта на возеры ад іх. Зазерыца Чаш. ДАКАРХАЦЬ зак. Дажыць век; сканаць, памерці. Дакархаў свёкар, на той нядзелі пахавалі. Выхадцы Лёзн. ДАКЛАД м., толъкг адз.} кулін. Прыправа да страў. У нас гаварылі i прыправа, i доклад. Селішча Гар. Які ж укус без докладу? Азёркі Гар. ДАКОЛЬЦЫ мн. Апошнія дровы. Трэба ўжо дапаліць гэтыя даколъцы. Бешанковічы. ДАКУДАВА прысл., пыт. Дакуль, да якога часу, як доўга? Дакудава будзіць ліць гэты дождж? Тур'ева Сен. ДАЛАВАХ, ДОЛКА прысл. 1. Дадолу, на зямлю. 3 рук усё паляцела далавах. Камайск Докш. 2. На падлозе, на зямлі. Чаго хустка валяецца далавах? Кушталі Шарк. У мяне вунь вазоны i далавах стаяць. Чарневічы Глыб. Дблка будзіце па вочарадзі спаць. Сценка Докш. Параўн. далуках