Раслінны свет: тэматычны слоўнік (2001). Л. П. Кунцэвіч, В. М. Курцова, А. А. Крывіцкі

кара: бяроста ж. — Верхнядзв., Слон., Чэрв., Гом. р., Смален. р. (Дабравольскі, НЛГ, СПЗБ, Шаталава, Шатэрнік, Мат. апыт.), бёраст м. — Стол., Маз., Браг. (ГЧ, Мат. Гом., ТС), бярэста ж. — мясц. (Станкевіч), бераста ж. — Смален. р. (Дабравольскі), цэр м. — Стаўб. (Мат. мін.-мал.); ліпавая кара: л та ж., лига ж. — Вілен. р. (СПЗБ), лигша ж., ліпбуе н. — Лельч. (ЖС), ліпнік м. — Чэрв. (СПЗБ), карпа ж. — Вілен. р. (СПЗБ), луб м. — Сен., Лаг. (Варлыга, Каепяровіч); ліпавае лыка: лыка н., лычка н. памянш. — Ашм. (Станкевіч), лут м. — Маз., Браг. (Насовіч, Шаталава), луцік м. памянш. — Сен. (Каспяровіч, Станкевіч), луцце н. зборн. — Лун., Лоеў. (Станкевіч, Шаталава, Янкова), луб м. — Сен. (Каспяровіч, Станкевіч); іншыя назвы кары: лімак м. 'кара вяза' — усх-пал. р., Рэч. (ЭСБМ), лімінне н. зборн. 'кара ільмы' — Acin. (СПЗБ), луцце н. 'кара з лазы або вяза на лапці' — Маз. (ГЧ); зазяб м., шавіна ж. 'пашкоджанне на кары дрэва ад марозу, калі тое месца зарастае' — Лаг. (Варлыга), карыика ж. 'кавалак, абломак кары' — Гом. р. (НЛГ), рамёза ж. 'луска верхняга слоя кары ў хвоі' — Лід., Петр. (Сл. Гродз., Шаталава). Мязга Мяккая частка дрэва паміж карой i драўнінай, камбій. мязга ж. — асн. мае. г. (АЛА, ЛАБНГ, Ластоўскі, Станкевіч, ТС, Мат. апыт.), мазга ж. — Свісл., Бярэз., Ганц., Бяроз., Пін., Маз., Браг. (АЛА, ЛАБНГ, Шаталава), мязка ж. — паўдн.-усх. з., Круп., Стол. (ЛАБНГ, Насовіч, СЦБ, ТС), маска ж., мазгг мн. — Круп. (НС, СЦБ), мёзак м. — Гор., Ваўк., Капат. (АЛА, ЛАБНГ), мяздра ж. — паўн.-зах. з., Віц. р., Касц. (АЛА, ЛАБНГ, Варлыга, Каспяровіч), мяздро н. — Шчуч. (АЛА, ЛАБНГ), мязгра ж. — Валож. (АЛА, ЛАБНГ), абалона ж. — Івац. (АЛА, ЛАБНГ), балоніна ж. — мясц. (Насовіч), абалак н. 'пасак мязгі дрэва' — Лаг. (ЭСБМ), былок м. — Кам. (АЛА, ЛАБНГ), абза ж. — Віц. р., Лаг. (Варлыга, Каспяровіч, Станкевіч), кашка ж. — Капыл. (АЛА, ЛАБНГ