Раслінны свет: тэматычны слоўнік (2001). Л. П. Кунцэвіч, В. М. Курцова, А. А. Крывіцкі

мясц. (Насовіч), шут'на ж. 'рачная трава' — зах.-бран. p. (Растаргуеў), беражнща ж. 'розная буйная трава, якая расце па берагах азёр, рэк' — Пол. (НЛ), трава, што расце ў балоце, на купінах: купавіца ж. — Чэрв. (НЛ, ЭСБМ), купща ж. — Уздз. (СЦБ, Мат. мін.-мал.), куптыры мн. — Гом. р. (Мат. Гом.); з 'ёдзіны мн. 'трава, патраўленая жывёлай' — мясц. (Насовіч), зялёніва н. 'трава, якая ідзе на корм свінням' — Уздз. (Мат. мін.-мал.); непригодная для корму трава: нёсмак м. — Шчуч. (Сл. Гродз.), нецікавая трава — Уздз. (Мат. мін.-мал.); бліскуха ж. 'трава, якую цяжка касіць' — Пух. (ЖС), яжа ж. 'трава, якую немагчыма скасіць' — Пух. (ЖС), сцярнуё н. 'трава, якую косяць на полі, дзе вырвуць лён' — Навагр. (Сл. Гродз.); трава другога укосу: атава ж. — Чэрв. р., Смарг., Ваўк., Слон., Жытк., Стол. (ТС, Сл. Гродз., Каспяровіч, Насовіч, Сцяшковіч, Шатэрнік, ЭСБМ, Мат. апыт.), атиука ж. — Навагр. (Мат. апыт.), вятира ж. — Лях. (ДСБ), віш м. — Лун., Лельч. (ЖС, Шаталава), вішар м. — Светлагор., Ельск. (Мат. Гом.), малажай м., малажэй м. — Драг. (ДСБ, ЖС, ЛП), покос м., друг/ пакос — Стол. (ТС), пакоша ж. — Навагр. (Мат. апыт.); трава, якая засталася на зіму няскошанай: віш м. — усх.-пал. р., Чэрв. р., Ушацк., Acin., Бар., Лях., Гл., Ганц. (ЛАБНГ, СПЗБ, ТС, ДСБ, СЦБ, Мат. Гом., 3 нар. сл., Шаталава, Янкоўскі, ЭСБМ), віс м. — пал. р. (ЭСБМ), віша ж. — Слуц. р., Дзярж., Гл., Светлагор. (ЛАБНГ, СПЗБ, 3 нар. сл., Янкоўскі, ЭСБМ), вішар м. — зах.-пал. г., акрамя заходняй часткі, усходняя частка ўсх.-пал. р., Ушацк., Бых., Пух., Гл. (ЛАБНГ, СПЗБ), в/шар м. - Чэрв. р„ Брэсц., Гл. (ЛАБНГ, Шаталава, Шатэрнік, Янкоўскі, ЭСБМ), вшічар м. — Жаб. (ЛАБНГ), віжар м. — Кам. (ЛАБНГ), вішэй м. — спарадычна зах.-пал. г., Слон., Івац. (ЛАБНГ, ДСБ, ЖС, НС), вішуга ж. — Маз., Лельч. (ЛАБНГ), пасуш ж. — Віц. р., Лаг., Раг., Маз. (СПЗБ, Варлыга, Каспяровіч, Шаталава, ЭСБМ), пасуш ж. — Хойн. (ЭСБМ), пасушнік м. — Маг. р., Гл., Гом. (Мат. Маг., Янкоўскі, ЭСБМ), нёкасъ ж. — спарадычна паўн.-зах. з. (СПЗБ, НС), нёгар ж