Добрая знаходка тапор за лавай. Калі нехта хваліцца, што знайшоў рэч, якую гаспадар паклаў на сваім месцы. 370. Добрая слава дома ляжыць, а благая далёка бяжыць. Слава пра добрыя паводзіны гэтак далёка не разыходзіцца, як пра паводзіны благія. 371. Добры дзень вам! — Ці рады вы нам? Прывітваюцца жартаўліва неспадзяваныя госьці. 372. Добры сябра таго ні дасьць, што благая зямелька. Сялянская прыказка аб благой зямлі. якая хоць і скупа родзіць, але з году ў год жывіць,чаго й найлепшы сябра ня зробіць. 373. Дождж ідзе — грыбы будуць. Дзеўкі растуць — бабы будуць. Гэтак жартуюць, калі нарасьце шмат маладых дзяўчат. 374. Долках сядзь, і на зямлі ногі пастаўляй. Жартам прыказваюць таму, хто ня мае дзе сесьці. 375. Доля мая чубатая — ніхто мяне ні сватая! Жартам прыказвае тая дзяўчына, якой замуж: не бяруць. 376. Дорага лыжка да абеду. Прыказвае той, які можа й пераплаціў зарэч, безь якой ня мог абыйсьціся. 377. Дорага ня тое, што ў год, алі тоя, што ў рот. 1. Прыказвае той, хто прадае ўборы, ці іншыя дарагія рэчы, каб купіць харчоў. 2. Прыказвае той,хто пераплачвае за хлеб, пі за іншыя рэчы, якія вельмі патрэбныя. 378. Дося блазнаваць, калі сталі й дзеці ўзнаваць. Ня трэба вясьці пустой, няпрыстойнай гутаркі ў прысутнасьці дзяцей. 379. Доўг ня грэя. Селянін і ў пякучай патрэбе ня хоча залазіць у даўгі,а калі задаўжыўся — стараецца хутка яго вярнуць. 380. Доўгі язык мая. Прыказваюць аб тым, хто ня можа трымаць сакрэтаў. 381. Доўгі, як жыдоўскі пачакай. Ад жыда-гандляра часта доўга трэба чакаць заплаты-доўгу. 382. Доўгія рукі мая. Аб тым, хто любе хоць што ўкрасьці. 383. Дуб, дуб, — дай шлюб! Жартаўлівая гіронія да тых, што жывуць бяз шлюбу, — быццам шлюб даваў ім дуб у лесе. 384. Дудар дудару дарма йграя. Калі людзі аднаго рамясла адзін другому дапамагаюць. 385. Дурань дурня зная, дурань дурня й чапая. Прыказваюць таму, хто зь недарэчным у жарты ўступае. 386. Дурноя сяло. Прыказваюць на асобу, якая нешта недарэчнае зробеці скажа. 387. Дурны, як рускі бот. Прыказваюць на няцямкага ўбоістага чалавека
2 👁