У сваей хаце й вуглы памагаюць. Прыказваюць, каб узахвоціць гаспадара бараніць сваю хату. 1410. У сваей хаця й качарга маці. У сваей хаце ад нейкага злыдня й качаргой можна абэраніцца. 1411. У сваю скуру ня тоўпіцца. Аб сытым, тоўстым чалавеку. 1412. У сваю скуру ўшыўся. Хто дрэнна сябе паводзе і нічыей парады ня хоча слухаць. 1413. Усе чэрці з аднэй дзерці. Прыказваюць таму, хто пачынае дзяліць на лепшых і горшых акупантаў-урадоўцаў ці партыйцаў. 1414. Усе як у бубін б'юць. Калі грамадою аб некім загаварылі й найчасьцей няпраўду. 1415. Усім па сем, а гаспадыні восім. Той, што дзеле нейкую ежу, мусе дастаць больш, як іншыя. 1416. У скупа возьміш, а ў нета ня возьміш. У скупога можна ўзяць, каліне па ласцы, дык Гвалтам, а ў таго, хто ня мае, нічога ня возьмеш. 1417. У скупога купца ні грошы, ні тавару. Прыказваюць, калі скупы купец абанкроціцца. 1418. У скупога чорт шапарам. Багацьцем скупога чорт апякуецца, ад яго нічога не дастанеш. 1419. У старцы й трогам ні ўвазваць, а з старцаў і кіям ня выгнаць. Хтоне пачынаў жабраваць, таму жабраніна страшная. Хтож да жабраніны прывык, таго ад яе цяжка й адвучыць. 1420. Уставай, чалавеча, — ужо пятух кукарэча. Гэтак жартам прыказваюць, калі некага будзяць. 1421. У страха вочы па яблыку. Кажуць, калі апавядаюць, як нехта настрашаны баяўся. 1422. Уступі дурню — збавеньня заслужыш. Угаварваюць таго, хто з дурнем спрачаецца. 1423. Усякі цыган сваю кабылу хваля. Калі нехта хвале свой дрэнны тавар. 1424. Усякі дурань сабе цягня. Калі нехта без развагі квапіцца навет на малавартасную чужую рэч. 1425. У сяле, як у сіле; на адзіноця, як у злоця. Аб перавазе земляробскага гаспадараньня на адзіноце над вясковай. 1426. У таргу німа гняву. Перапрашаюць пры гандлі й пры сватаньні, калі пытаюцца аб дзявочай пасазе. 1427. Утаропіўся, як баран на новыя вароты. Калі нехта да нечага пільна прыглядаецца
Дадатковыя словы
бюць
2 👁