Яму толькі старцаў вадзіць. Pielk., 398. 1679. Дзядну i старцы памінаюць. Ром., Бел., I, 295. 1680. Падаруйце палаценца залапіць каленца. Дуб., 48. 1681. Убогаму падай — табе бог падасць. Ляцкий, 47. 1682. Крупы драныя, сальца кроенае, кускі ломаныя. Добр., Смол., 117. 1683. Бог жабраваў i нам казаў. Fed., 35. 1684. Пад касцёл з доўгімі рукамі. Сержп., 88; Fed., 266. а) 3 даўгімі рукамі — пад касцёл. М. Шлык, 1969', Зелъо. 1685. Не хачу жабраваць, буду пры табе гараваць. Сержп., 8. 1686. Волей малаціць, чымся з мехам па людзях хадзіць. A. Ліс, 1963, Міёр. 1687. У каго шырокі карман, той самы вялікі (большы) пан. Ляцкий, 49; Сержп., 16. 1688. У каго кашэль, той i красен. Ром., Бел., I, 311. 1689. Пакуль з багатага пух, то з беднага дух. Fed., 19; Сах.; Pietk., 356; A. Русіновіч, 1954, Светл. 13.3.29. 1690. Пакуль жырны конь схудае, а худой i здохне. Аним., 264. а) Пакуль сыты ссохне, то худы здохне. Fed., 296; Дразд,; А. Рахунак, 1967, Зелье. 13.10.24. б) Пакуль жырны ссохнець, датуль худы здохнець. Нос, 132. в) Пакуль сыты схуднее, то худы прападзе. Ворожб
17 👁