Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 1. М. Я. Грынблат

 ◀  / 560  ▶ 
Пан над самім сабою i над сваей душою. Дуб., 51. а) Панок бяздушны: пан над самім сабою i над сваей душою. Нос, 124. 422. Быў калісь дваранін, да чорт імя перамяніў. Hoc, 10; Сержп., 97. Вар.: Дуб., 27. 423. Свет белы: што хочаш, то i дзелай. Добр., Смол., 15. 424. Быў пан мудры, драў межы i кудры, прыйшла i яго нядоля — пакінуў гатовае поле. Рапан.. 21. 425. Гора, гора, гараваннійка, дзе дзелася мае панаваннійка! Ляцкий, 8. 426. Ад прыгону аслабанілі ды пад пана пасадзілі. Ахрым., 13. 427. Мінуліся тыя рокі, цо паролі бокі. Fed., 262. 428. МІНУЛІСЯ тыя рокі, калі паны браліся ў бокі. А. Махнач, 1952, Уздз. 13.10.15. а) Былі такія рокі, што паны браліся за бокі. Fed., 216. 429. Добра паны гандлявалі, слугі на сабакі мянялі. Fed.. 216. 430. У бяспаншчыне ўсякі сабе пан. Hoc, 19. 431. Усё не тое, што пры падданстве было. Ляцкий, 51. 432. Хоць галодны — абы жыццё свабодна. 1961, Брасл. 13.9.5. 433. Быў Іван — жыў i пан. Г. Прытычанка, 1960, Карм. 13.3.29. 434. Не вялікі пан, услужыш сабе сам. Fed., 217. 435. Не вялікі пан, пералезеш сам. Czeczot, 112; Мальч., № 42; Нос, 93; Dybów
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
8 👁
 ◀  / 560  ▶