Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 1. М. Я. Грынблат

 ◀  / 560  ▶ 
а) Як хочаш сабаку ўдарыць, то i кія знойдзеш. Шырма, 207. Вар.: I. Вайгянща, 1965, Іў. 13.10.1; Л. Царанкоў, 1960, Мінск 13.9.2. 288. Сабака сабаку i па лапках пазнае. Мат., 176. 289. Сабака сабаку (сабацы) брат. Ляцкий, 39; Сержп., 97. 290. Свае сабакі хоць пакусаюцца, то й паліжуцца. Fed., 270. 291. Свае сабакі грызуцца: няхай. Ляцкий, 40. 292. Чалавек сівее ад галавы, а сабака ад морды. Fed., 62. 293. Сабачая матка ніколі не звядзецца, Сержп., 97. 294. Не жартуй, кошка, з сабакаю. Fed., 149. 295. Жывець кошка, жывець i сабака. Добр., Смол., 36. Вар.: С. Маісеенка, 1965, Жлоб. 13.3.25. 296. Жыве кот i сабака, ды жытка не аднака. М. Бандарэнка, 1966, Mas. 13.3.29. Вар.: Д. Шаўчэнка, 1957, Mas. 13.3.29. 297. Жыве кот i сабака, ды толькі жытка не аднака: кот на пя~ чы, сабака пад дзвярыма. А. Фядосік, 1962, Капатк. 8.1.78. 298. Не кот друг чалавека, а сабака, але кот просіць, каб гаспадар што зарэзаў, а сабака просіць, каб што здохла. Мат., 175. 299. Кату ляжачы хлеб. Fed., 150. 300. Пякотка пячэ, котка сала валачэ. /. Курбека, 1961, Докш. 13.9.7. 301. Для мышы i кот вялікі звер. В. Зубараў, 1956, Гом
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
14 👁
 ◀  / 560  ▶