I сабака на пуста не забрэша. Fed., 269. 259. Сабака знае, каго кусае. Fee/., 270. 260. Сабака ведае, на каго брэша. Fed.y 270. 261. I сабака на таго не брэша, чый хлеб есць. Fed., 269. а) I сабака таго знае, чый кус кусае. Сержп., 125. 262. Таго кусі, чый хлеб ясі. Янк., 394; 1961, Калінк. 13.9.5. 263. I сабака ведае, хто чаго варт. Fed., 269. 264. I сабака ласкавае слова знае. Сержп., 126. 265. I сабака за добрае адходзіць. Fed., 269. 266. I сабака памятае, хто яго помніуь. Сержп., 125. 267. Сьітага сабаку не падкупіш. А. Махнач, 1952, Уздз. 13.10.15. 268. Старога сабаку не бацькам зваць. Ром., Зап., III, 232. 269. У трох большы брох. Добр., Смол., 106. 270. Дварнэя сабакі сышлісь: адзін рыжы, другей чорны. Добр.г Смол., 116. 271. Забіў сабаку — брашы сам. 1961, Кап. 13.9.5. 272. Сабакі пабрэшуць, ды i назад пойдуць. Дуб., 58. 273. Малое шчаня, да галасно. Fed., 297. 274. Па шэрсці сабацы i мянушку даюць. Н. Парукаў, 1958, Добр
Дадатковыя словы
feeі
9 👁