Адзін дзень варты трох для таго, хто робіць усё ў пару. «Бел,» 1956. 1605. Адзін дзень гайда — а год бяда. А. Махнач, 1952, Уздз. 13.10.15. 1606. Хто зявае, той ваду сярбае. Ром., Бел., I, 313. а) Хто зявае, той юшку хлябае. А. Русіновіч, 1954, Светя. 13.3.29; А. Фядосік, 1959, Лен. 8.1.76. б) Зазяваешся, дык вады нахлябаешся. М. Бандарэнка, 1966, Маз. 13.3.29; С. Клачко,1966, БЖаш. 13.3.29. в) Зяваць — ваду хлябаць. Сцяшк., 593, Гродз. 1607. Хто рана ўстае, у таго хлеба стае. Fed., 322. 1608. Рана ўстанеш — многа зробіш. С. Заянчкоўская, 1956, Церах. 13.3.29; М. Бандарэнка, 1966, Маз. 13.3.29. а) Хто рана ўстане, той многа зробіць. A. Капітанчык, 1965, Слон. 13.10.1. б) Раней устанеш — болей зробіш. М. Мельнічэнка, 1950, Гом. 13.3.29. 1609. Хто рана ўстае, таму бог дае. Булг., 177; Fed., 258, 322; Pietk., 397; Г. Прытычанка, 1960, Карм. 13.3.29; А. Якіменка, 1966, Б.-Каш. 13.3.29; А. Кулакова, 1956, Рагач. 13.3.29. Вар.: В. Калюк, 1965, Навагр. 13.10.6; Добр., Смол., 56. а) Хто да сонца ўстае, таму бог дае. Сержп., 51. б) Як рана ўстаў, то й бог прыстаў. Fed., 322. 1610. Рана ўстаў, да бога не прыстаў. Крэмнеў. 1611. Рана устала, да мала напрала. Ром., Зап., III, 230. 1612. Хто любіць працаваць, той не будзе доўга спаць. 3. Ва~ люшка, 1965, Ваўк. 13.10.5; Н. Парукаў, 1958, Добр
37 👁