Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 2. М. Я. Грынблат

Зак. а) Блудлівая свякроў і нявестцы не верыць. Ром., Зап., Забыла карова, як была цялём. «Ніва», 1974, Ле 9, Н.Перавой, 1974, Бельскі п. (ПНР), Ці не дзіва, што нявестка стала свякрухаю. Янк., 185. Свякор нявестку навучаець, да ў лоб векам лучаець. Дуб., 28. У маго татка даўно спяць, а ў свякратка сядзяць. Ред., а) У маго таткі даўно спяць, а ў свякратка вячэру яшчэ прыстаўляюць. Реа., 311 А залоўка злая, як свякроўка ліхая. М. Бохан, 1962, Маст. 13.10.3. Залвіцы выберуць очына спіцы. Ред., 348. Лучшай дзевераў чатыры, чым заловачка адна. М. Грынолат, 1967, Мсцісл. 6.1.106. а) Лепш дзевяць дзевяроў, чым адна залоўка. Я. Якіменка, 1966, Б.-Каш. 13.3.29. Залоўка -- змяіная галоўка. М. Грынолат, 1967, Мсцісл. 8.1.106. Рад бы я быў, каб бацька жыў, а цешча памярла. Ляцкий, 37.. Дзмецца цёшча, дзмецца, да нас не хінецца, каля прыпечку трэцца. Дуб., 17. Пранік бялізну палошча, а цёшча языком хвошча. В. Бондар, 1967, Мінск