Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 2. М. Я. Грынблат

Не вер каню ў дарозе, а бабе дома: і каня ў дарозе прывяжы, а бабе праўды не кажы. 1. Цішчанка, 1969, Слаўг. 8.2.21. Ніколі жонцыпраўдыне кажы.Реа., 362. а) Лапця лычкам не вяжы, жонцы праўды не кажы, У папа грошай не пазычай. С. Шыршуновіч, 1966, Свісл. 13.10.28. Жонкі, стрэльбыі каня не пазычай нікому. Ріеіё., 3. а) Жонкі, стрэльбы і каня нікому не давай на рукі - не пазычай. Реа., б) Гадзіннік і жонку нікому не давярай. /. Курбека, 1961, Докш. 13.9.7.: Не хвалі дзень уранні, а жонку да смерці. А. Ліс, 1969, Стол. 8.2.17. Вар.: А. Русіновіч, 1924, Светл. 13.3.29. Жонка памерла, а гаспадар аслеп. Я. Фядосік, 1962, Капатк.6.1.76. Была жана, да карова сажвала. Добр., Смол., 61. Не плач за жонкай: будзе другая. Ляцкий,27. Жонка памерла, што лазня згарэла. Драза. а) Чы жонка памрэ, чы лазня згарыць -- мужык аб.адным гаруе. Ляцкий, 28. Жонку ў яму, а сам на другую гляну. Мяц, 252, Ла:.; А. Фядосік, 1962, Капатк.6.1.76. Бог за адну, а я за другую. Г'еда., 362. а) Бог за адну жонку, а я--цап за другую. Гед., 365. 6) Бог за жонку,а я за дзеўку. Реа., 362. Першая жонка ад бога, другая ад людзей, а трэцця ад чорта. Реа., 365; Рісіь., 402; Л. Корсак,1961, Асіп