Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 2. М. Я. Грынблат

У гарэлку, как у каросту. Добр., Смол., 44. Піў, як мог, а цяпер ні рук, ні ног. Ред., 230. Дапіўся да статка-- не ўвідзіш і астатка. Ееа., 75. Учора хадзіў, а сягоння поўзае. Реа., 242. Хваціў з дзежкі, што не відзіць сцежкі. Нос., 171. Сядзіць нядуж: налізаўся, як вуж. Ром., Бел., І, 308. Ідзець Іван, вельмі п'ян, за ім Якаў паўзе ракам -- той не п'яны. Крэмнеў. Тудытычком, а адтуль рачком. Дуб., 61. Шлёп у балота, а людзі кажуць: «П'яны быў (спаць лёг)». Ляцкий, 60. П'яніцу і ў лужыне рай. 7961, Брасл. 13.9.2. Выпілі ў красу, што аж гразь на насу. 1961, Кап. 13.9.2. Дзе п'яны ўпаў, там і праспаў. Л. Корсак, 1961, Асіп. 13.9.11. Дзе упіўся, тудыідзі праспіся. Ред., 321. Дзе зап'ем, там і пераначуем. Ред., 349. Калі двох скажуць, што п'яны, то кладзіся спаць. РГ'еа., 236. Вар.: РцЬсш., 152; Ееа., 236. а) Як удвох або ўтрох кажуць, што п'яны, то й лажыся. Вігік., 386. Не п'яны плача, а гарэлка. Л. Корсак, 1961, Асіп. 13.9.11. Толька чалавечага, што вып'е да з'есць. Ред