Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 2. М. Я. Грынблат

то ў п'янага на языцэ. Нос., 190. Вар.: Місп., 397; Еед., 237; Ріеік., 362, 368; Буле., 176; А. Русіновіч, 1954, Света, 13.3.29; Драза., Што цвярозы мысле, п'яны скажа. Фурой., 19. П'яны што й дурны. А. Русіновіч, 1954, Светл. 13.3.29. З г'янага заўсёды спрос. М. Мельнічэнка, 1920, Гом. 13.3.29. Хоць я п'ян, але іду, як пан. Л. Лазовік, 1965, Скід. 13.10.44. Хоць ён п'яны, а падпіраецца нагамі. Ред., 236. Пакуль чаркі сцябаў, патуль паклон даваў. Мат., 186, Глуск. Не ўсякі весел, хто п'ян. Ром., Зап., 111, 226. П'янаму і мора па калена. Рурош., 16; Ром., Зап., ПІ, 229; Рісік., 386; Р.еа., 237; Дразд. а) П'янаму мора па калена, а лужа--па вушы. Л. Царанкоў, 1960, Касц. 13.9.2. Н'янаму вуліца вузкая. Янк. М., 117. П'янаму і козы ў золаце. Мос., 142. а) І козыў золаце, як п'ян. Добр., Смол., 44. П'яніца і станавому брат. Ляцкий,36. Як п'яи, тады ўсім пан. М. Грынолат, 1974, Паст. 8.2.43. Напіўся -- як галавой аб сцяну пабіўся. «Чырвоная змсна», 22 жніўня 1994 г