Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 2. М. Я. Грынблат

 ◀  / 617  ▶ 
Жычлівага чалавека ў няшчасці пазнаеш. Ред., 367. Благі абразіць, а добры разважыць ды яшчэ і парадзіць. Янк., М., 142. Жаль увагі не мае. Ляцкий, /1. Вар.: Дуб., 20; Сержп., 39; Еед., 363. Зробіш ліхое і душа не на месцы. Сержтп., 185. Свайго сэрца ўкалупнуў бы добраму чалавеку, каб мог. Ееа., 274. Для добрага чалавека дабра не шкода. А. Фядосік, 1929, Капатк. 8.1.44 Каб за ногцем меў што, то выкалупае і дасць. Ееа., 74. Сэрца не камень. Ред., 274; Сержп., бг. а) Сэрца не камень, атыйдзець. М. Грынолат, 1967, Мсцісл. 6.1.106. Сэрца не ўдзяржаць на ўздэчцы. Ред., 274. Сэрца выняць ды паказаць не можна, Реа., 274. І ў вераб'я ёсць сэрца. Сержп., 90. а) Птушка маленькая, а і тая сэрца мае. Сержп., 90. Нічога, што рукі чорныя, абы душа была чыстая. Я. Бартко, 1962, Дзятл. 13.10.4. Хоць кашуля чорная, але сумленне чыстае. Ред., 139. Паганае да чыстага не прыстане. Сержл., 73. а) Чорна да белага не прыстала. Ред
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

верабя, грынблат
4 👁
 ◀  / 617  ▶