ДАБРАТА. ЗЛОСЦЬ. ЗАЙЗДРАСЦЬ. НЯЎДЗЯЧНАСЦЬ Кажан на свой капыл. Геа., 136. Час часу розь, і чалавек чалавеку тож. Нос., 181. У каго якая натура. Реа., 199. Харошы чалавек адразу відаць. Ляцкий, 53; Сержп., 47. Сам добры-- людзі добрыя. В. Санько, 1969, Слуцк. У добрага чалавека заўсёды многа добрых людзей. Цар., 247, Мінск. Шчыраму і бог дапамагае. Ред., 299. Вар.: Крэмнеў. Справядлівага чалавека бог любіць, да яму іцчасця не дае. Рега., 63. Добрыі богу трэба, а благога і чорт не бярэ. Мін.-Мал. 1970, 160, Пух. Да харошага ўсё прыстае. Реа., 20. Добрынікога кепска асуджаць не будзе. Еега., 79. Шчыраму сэрцу і чужая болька колка. Сержп, 47, бі. Добрычалавек і жывёлу шкадуе. Дуб.,17. Добры чалавек і сабакі дражніць пе будзе. Реа., 62.. Добраму ўшчыну не трэба. Сержп
8 👁