Сваіх многа, а як прыходзіць тапіцца, не за каго ўхапіцуца. Шейн,11, 481, Слон. п.; Еед., 295. Як у мяне пшонка ўдалась, адкуль і радзінка ўзялась; як у мяне пшонка не ўрадзіла, адраклася і радзіна. Ром. Бел., 1, 316. З сваімі толькі добраесціі піць. Рісі., 394. Чый род, таго й рот. Нос., 183. Вялікага роду, да нарабіў [радне] смроду. Р'ед., 261; А. Рахунак, 1967, Зельв. 13.10.24. Свой горш чужога часцей. Ляцкий, 40. Свой заўсёды горшыза чужога. Гед., 292. З сваім найгорша справа. Реда., 295.. Свой сваёму тыц агнёву. Гильт., 290, Пруж.п. Свой не свой, а перад кіем не стой. Янк. М., 28. Свой біс дзярысь, а чужы не вядзісь. М. Бабарыкіна, 1966, Чач.13.3.29. а) Свой з сваім дзярыся, чужой не мяшайся. Міеп., 397. Вар.: І. Вайгяніца, 1965, 1ў.13.10.1. б) Біся, кусайся--чужы.не мяшайся. Г. Барташэвіч, 1963, Маладз. 6.1.82. Вар.: Ляцкий, 40. Паглядзіся ў воду, якога ты роду. С. Маісеенка, 1965, лоб. 13.3.25. Вар.: Г. Прытычанка, 1960, Карм. 13.3.29. Мыз табою родныя, а яны чэрці зводныя. Мос, 81. Свой брат заўсёдыбрат. Ляцкий, 40. Я і ты -- два браты. РуБош., 184; Ред., 42; Дуб., 4. Старэйшыбрат як другі бацька. Зах
2 👁