Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 2. М. Я. Грынблат

 ◀  / 617  ▶ 
Хто бабе не ўнук. Нос., 172; Ега., 12. І пашыла, і надзела, і на бабку паглядзела. РуБоц., 9. Каго добра ўважаюць, то й з тым кумаюць. Реа., 323. Кала пекла жывучы, то трэба і чорта за кума папрасіць. Реа., 232. а) Жывучы ля пекла, і чорта з чарціхаю ў кумы папросіш. РівіЕ., 339. Кумаўство не вялікае сваяўство. Рапан., 60. а) Кумаўство не вяліка прыяцельства. Еега., 157. Кум куме палцінку, а кума -- халсцінку. Нос., 71. Вар.: ром., Бел., І, 299 Гнісь, кум, не гнісь, да кала кішэні павярнісь. ПНос., 25. У добрай гадзіне то і кум пабраціне. Ега., 98. е быўшыкумам, не піць піва. Л. Малаш, 1969, Докш. Не біўшыкума,не піць піва. Сгес2оі, 111; Мальч.; Шпил. 185; Киркор, 236; Нос., 92; Рубой., 184. а) Ме біць кума -- не піцьпіва. Ром., Зап., ПІ, 225. Куме, куме, дурны вуме! Хадзі за сем міль у піва. Нос., 71. Кум куму пазнаў і ў піва пазваў. Дуб., Нар., г. Хоць кум, ды сабака. Шпил., 187; Рубош., 191. а) Што кум, то й сабака, а як дабры кум, то і за дзве сабакі. Ром., Мат, 83. Пускайся, куме, на дно -- не траць дарамчасу. Рісік
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
1 👁
 ◀  / 617  ▶