ШЫБЭЛЬШК ШМУЛЯЦЦА, незак., экспр. Хадзіць без справы, занятку. А чого тобе трэба шмуляцца по чужых хатах, седзі дома. ШНЫРОЎКА, ж. Безрукаўка, якую апранаюць жанчыны пад кофту. Ужэ цепэр жонкі шныроўку не носяць, хіба мо толькі бабы старые. ШОЛОПУДА, м. Toe, што i шалапай. ШОПА, ж. Павець. Насыплем бульбы трохі ў шопу. Нехай там просыхае, а то зусем мокрая. ШТАБА, ж. Дугападобная жалезная пласціна ў чалесніках печы. Бэз штабы не зробіў бы дзіркуў пэчэ, куды дрова кладуцъ. ШТАЛЮГІ, мн. Козлы. Прынесі шталюгі, да нарэжом дроў. ШТАЛЬВАГІ, мн. Сталюга. Трэба пыдняць бруса на штальвагі, да роспусцім на дошкг. ШТАНДАРА, ж. Короткая дубовая калода, якая служыць апорай для драўлянага будынка. Раней хату на штандарах ставілі, бо ні на цэглу, ні на грмэнт не было грошэй. ШТАПНУЦЬ, зак., іран. Выпіць. Штапні шчэ сто гром, цеплей будзе. ШТОУХАЦДА, незак. Штурхацца. Не хочэцца штоўхацца ў гэтом аўтобусі: вэльмі ж богато людзей едзе. ШУЛЕПА, м. Някемлівы чалавек. Ну ты, Анрэй, i шулепа. Цебэ трэба шчэ вучыць, як до лесніка пыдступіцца? ШУЛЁПКОВАТЫ, прым. Дурнаваты. Вон з дзецтва некі шулетоваты, дажэў школу не ходзіў. ш у р о в Хц ь, незак., экспр. Ездзіць без патрэбы. Купіў машыну да шуруе туды-сюды. ШУПЛЯДА, ж. Шуфляда. Кніжкі ў ніжнёй шуплядзі лежаць. ШЧОХАЦЬ, зак. Сцерці. Чобот вузковаты, да шчохаў пятку на нозе. ШЧЫГУЛЬНЫ, прым. Вузкі. Вэльмі шчыгульны летнік, i нагнуцца неможна. ШЧЭ, прысл. Яшчэ. Шчэ вішне не поспелі. ШЧЭНО, прысл. Толькі-што, нядаўна. Шчэно з поля вэрнуласа. ШЧЭРШЦЬ, зак, экспр. Моцна збіць. А вон не хочэ нічого слухаць, дато я ўзяла паска да добрэ шчэрніла, шчоб доўго помніў. ШЫБКА, ж. Шыба. Шыбка трэснула ў окне. ШЫБЭЛЬШК, м., неадабр. Шыбенік. Гэты шыбэльнік шчэ собе голову скруціць
5 👁