Народныя скарбы. Дыялекталагічны зборнік (2008). Л. П. Кунцэвіч

ГАНЯЦЬ незак. У выразе: ганяць па зубах - абгаворваць. Толькі здзелай што ні так - будуцъ ганяцъ па зубах, абгаварываць, здзікацца. ГАРШКА прысл. На карку (насіць дзіця). А я ж цібе, унучок, калі ты быу малым, гаршка насіла. ГШБЁЦЬ незак., неадабр. Пакутаваць у безвыходнасці. А паслухау бы матку родную, не гнібеў бы там каторы год. ДУКРЫЦБ незак. Разумець, кеміць. Малы, малы, алі i ён ужо нешта дукрыць. ДУНДЗЁЦЬ незак., асудж. Гаварыць гучна, але неразборліва i надакучліва. Што ты мне над вухам дундзіш, надаела. ЖЭБРЫ мн. Жабраванне, папрашайніцтва. Дажыліся тады, што дзеці ў жэбры пашлі; тыя паходзяцъ, паходзяць па хатах i толькі якую какорыну прынясуць. ЗАВАД м. Развод. Кінала насёна на завад. ЗБРОДЗЩЬ зак. Знасіць, стаптаць. Вярнуўся ні з чым, толькі боты зородзіў. ЗБЭРСАЦЬ зак. Перакруціць, золытаць (ніткі i інш.). От, жэўжык, збэрсаў мае ніткі, не разабрацъ цяпер йіх. З'ЁДКІ мн. Ежа. Глянул i на стол, а там i спіткі, i з 'едкі, у сё - да паследкі. Хоцъ шаром пакаці. ЗЛАГОДДЗЕ н. Згода, злагада. У сям'i, буваіць, німа злагоддзя: то апрыч ядуць, то вяроўкай хлеб рэжуць. ЗМЯНЩЬ зак. У выразе: змяніць стан - зрабіць перамены ў побыце, жыцці. Нада змяніць стан, што так жыцъ дали ІГРАЦБ незак. У выразе: у ім косці іграюць - пра вельмі худога чалавека. Ну й схудзеў, у йім жа косці іграюць. КАЛАЦЩЬ незак. У выразе: калаціць вераб'я - мерзнуць. Вышуў без адзежыны; йішчэ пакалоціць вераб'я. КАРАПУЖЫЦЦА незак., неадабр. Надзімацца, выказваць нязгоду. Што карапузісся, робіць ня хочыш, што сказана?! КЛЁК м. Разумение, стан развагі, кемлівасць. I не стары йішчэ дзед, а клёк згубіў; не даходзіцьужо яму, што да чаго. КРУЦЩЬ незак. У выразе: круціць мітулямі - хітраваць, выкручвацца. Ты не круці мітулямі, а ўсю праўду скажы, не хавайся. КУЛОГАЦЬ незак. Мыць, паласкаць. Досыцъ ужо кулогаць гэтага рабянёнка; йішчэ прастудзіш. КУМЕЛЛЮ прысл. Хутка; стрымгалоў. Кумеллю выкаціўся з хаты. Кумеллю паляцеў, каб хамут на карак ня ўздзелі. ЛЁЗНА прысл. Ветліва, культурна. Ты ж з чужым чалавекам лёзна гукай. ЛЮБКІ мн. Згода, паразуменне. Нада ісці на любкі з чалавекам. ЛЯВІЦА ж. Левая рука. Ня ведаіць лявіца, што робіць правіца (пра непастаяннага i непрадказальнага ў сваіх дзеяннях i паводзінах чалавека). МЯСЦЮРЫЦЬ незак. Укладаць, змяшчаць. Мясцюр ужо малога у зыбку, ніхай спіць