Народныя скарбы. Дыялекталагічны зборнік (2008). Л. П. Кунцэвіч

B.M. Філосаф ТЭКСТЫ 3 КАМЯНЕЦКАГА РАЁНА Расказвае Гук Вера Карнілаўна, 1932 г.н.; запіс зроблены ў 2007 г. у в. Крыўляны Вясельны абрад Вэчэр пэрэд свадьбою, в суботу, жышх ідэ ду нывесты, мае з субою уднуго хпопця, якш называіцце дружко. В нывёсты робат курувая i спывают пісню: Ой, ішлі-іішн курувайныці гурбю, Ой, ныслі-ныслі пу мысці [місцы] мукі з суббю; Ой, іішн-ішлі курувайныці гурбю, Ой, ныслі-ныслі копу [60 штук] яець з суббю. Дывчата мюят курувай, нывеста стуіт кулу дэжкі з свічкую. После курувай робат на стулі, дывчата робат гускі [фігуркі - упрыгожанні для каравая]. Спывают теню: На дубовым століку дуруп тувар мюят, Гэтэ [імя нявесгы] курувай, Г этэ ii заслужэнька. Заслужила, маты", ны за ручок [годзік], Ны за два, ны задві гудынонькі [гадзіны], А з малэі дытынонькі. После туго, як замысылі курувай, стула мыют рукою i полівают вудбю. Дывчатём трэба вынысты воду i выліты ii на к в і т к і, в садок, на тбе мюце, дэ ныхтб ны ходыт. Але кулу пурога стуят хлопці i хочут убліты дывчат тэю вудбю. Дывчата, выліваючы воду, спывают шеню: Выліім вудыцю на хмылщю, Хай вудыця ліецця., А нашым мулудым добрый быт выдэцця. У той час, як дывчата робат квыткі, спывают таксамо пюню: Ой за гуродом зымная [халодная] роса, Ой там худыла [імя нявесгы] боса, А за ею [імя жаніха] ходыт