Климчук 2006, 83 - 87]. Дубенецкая царква ў пісьмовых крыніцах упершыню згадваецца ў 1592 г. [Спрогис]. Яна здаўна з'яўлялася парафіяльнай царквой. У гаворцы в. Дубенец захавалася мадэль «цвёрды невелярызаваны (паўмяккі) губны зычны + [i(u)]»: роб-mi, позаб-йралі, заб-ыла, неправ'Илъно, руками, з жонкам-и, п-йсалі. Але ў той жа час у ёй разбурылася мадэль «цвёрды губны зычны + [ы]» - яна злілася з папярэдняй мадэллю «цвёрды невелярызаваны (паўмяккі) губны зычны + [i(u)]»: гр-иб-и, слаб-и, в-и, в-ислав, коров-и, м-и, натсав. Мяккія i паўмяккія" зычныя *д, *т у дубенецкай гаворцы перайшлі ў мяккія палаталізаваныя (характарызуюцца меншай ступенню мяккасці, чым палатальныя зычныя) [f], [д з\ [ m \ [цт]. Тэксты запісаны спрошчанай транскрыпцыяй. Для абазначэння «паўмяккасці» ў яе розных варыянтах ужываецца знак [] пасля зычнага. Націск абазначаецца знакам [] пасля галоснага. Знакам [м] абазначаецца галосны «сярэдні» паміж [/'] i [ы], ён вымаўляецца пасля цвёрдых невелярызаваных ці слаба велярызаваных зычных. Галосны [ё] - «закрыты» [е], галосны [б] «закрыты» [о]. Мяккасць зычных перад галоснымі, якія абазначаны літарамі [е], [ё], [ /], [ю], [я], не паказана. Расказвае Шваб Аляксандр Васільевіч, 1913 гм.; запіс зроблены ў 2000 г. у в. Гарадная. Якраз т эп'эр так э вр эмие, шо вс э1 люд'и в лес'и. ЯгодьГ б'эруть. Городная - м'эшчанэ тут. Горшк и робил'и, стройіл'і. Н'эбагатэ так'э с'элб булб, ну ал'ё по совэист'и люд'и бул'і. У ц'эрков ход ил и. Виполнял'и всё. Война була. Тоды плохо булб, всяк'и пэрэжитк'и бул'1. А т эп'эр, слава Богу, хорошо. Пэнс'ію во вр'эмне дають, продуктоув доставляють. Я сам плотн'ік, хагиЬІ роб ив. От ц'эрков стрбиіл'і, рэмэнт'1роував, i кр'эста став ив. Я - плотн'ік. I от это хат'и1, всё это пошт'и вс'эи мы1 стрбиіл'й. Булб штийр'и так их спец'иал ютиы, i столяра, i всё. I вся г'это стройка нашая. Хома Способ [радавое прозвішча], воун с ильно способный був, то Способ прозьГвал'и. А хам'йлія - В'эчорко. Ву°н нашим бр'йгадіром 6yv. Мэн'э по хамы'лійі - Шваб, Ал ександр Васшьев'ич. Моуй прэдок од ин з нэ'мцоув, то Шваб хам'ылія. Од ин сы'н у Стол'ін й, роб'ить на машин'и, продукты воз ить. А я сам од'ин, ньГма н'икого. Ну, м и сам и хундам'энт заливал'и, сам и стрбиіл'і. У замок із дэр'эва, а гэто вжэ пошалёвал'і. Н и всю м и, а гэту пр истройку. В нас староста молодиўи, новий. Гэто в нас хороша ц'эрков. В'исока була, аж до Пійнска в идно. Ну нэме'ц взорвав. Як отступав з Городнбиі, то подорвав. Староста молоды'й став i давай стрбиіт'й такую, яка була. Кол и е'ш стрбиіл'й, н'ихтб й нэи помн ить, хто ёгб знае
Дадатковыя словы
б'эрўть, брйгадіром, булі, бэруть, в'исбка, в'эчбрко, васшьевич, виполняли, висока, врэмне, всэи, всяки, вэчорко, городнбйі, дэрэва, заливали, зяўлялася, крэста, леси, люди, машини, молоди^й, молодый, мэнэ, мэшчанэ, н'икбго, нбвий, неправилъно, никого, нихтб, нэбагатэ, нэмец, нэмцоув, один, плбтн'ік, плотнік, пошалёвалі, пошти, продўктоув, продўкты, прозьгвали, пэнсію, пэрэжитки, рбб'ить, робили, робить, сбвэист'и, совэисти, специал, стбл'ін, столін, стрбиілй, стрбиілі, стрбиітй, стрбйіл'й, стрбйіл'і, стрбйіт'й, стройілі, сын, сэлб, такэ, такўю, хагйьі, хамйлія, хамылійі, хамылія, хати, хундамэнт, цэрков, штийри, эмйе, эпэр
12 👁