ВУГНГВЫ прым. Бурклівы. ён змалку у мяне вугнівы. ВУСЭ/ мн. Прыстасаванне з трох жэрдак у выглядзе трохвугольніка, якое кладзецца на воз. У вусэ больш сена лезя. ВЫДЗІРАЯДЬ незак. Абзываць каго-небудзь непристойна. Чаму ён на мяне выдзірая? ВЬГМАКЛІНА ж. Мокрая лапіна на лузе, на полі, у лесе. Не хадзі далей, абыйдзі вымакліну. ВЫ'НАСАК м. Ахапак сухота лёну, вынесены з сушні за адзін раз. Тут ільну на сем вынаскаў хопіць. ВЫЧЫНЯ'ЦЬ незак. Плакаць, прыгаворваючы. Не люблю вельмі, калі яна вычыняя. ВЯРТО'К м. Вяроўка ці скручаны дубец, якім прымацоўваецца аглобля да саней; заварацень. Скруцімо з дубінкі вярток? ВЯРЧА'НКА ж. Коўдра, вытканая з рыззя. Усе трапкі пазьбірала i вярчанку зрабіла — дужа сусеццы падабалася. ГАЛЯШО'УКІ мн. Нізкія гумовыя туфлі. Раней галяшоўкі часьцей насілі, такія прыгожанькія туфялькігаляшовачкі. ГАНЧА'РКА ж. Гліняная міска. Пайду ў магазін новую ганчарку купляць. ГАРУ'ДА м. i ж. Гаротнік, гаротніда. Мая маці — такая гаруда, пяцёро нас адна выгадавала. ГНЕНІКІ мн. Гнутыя палазы. ГО'ПА ж. асудж. Тоўстая непаваротлівая жанчына нізкага росту. Што гэта за баба: i тоўстая i малая, адным словам гопа. ГРАДАВРК м. Серада велікоднага тыдня. У градавік нічога нельга рабіць, толькі грады, інакш грэх будзя. ГРУМАДА7 ж. Чарада птушак. Бач, грумада паляцела, восені ўжо канец. ГРЭ'БЯНЬ м. Пасма травы, прапушчаная пры касьбе. Грэбянёў пакідалі — касцэ называюцца. ДАЖДЖАВГК м. Дажджавы чарвяк. Глядзщё, колькі дажджавікоў накапаў. Вунь, яшчэ адзін дажджавік лезя. ДАЖДЖАВІКЕ7 мн. Высокія боты, якія адзяюцца на туфлі. Ад гэтых дажджавікоў нават ногі сапрэлі. ДАКУ'ЧШК м. пагардл. Чалавек, які надакучае. Ізноў гэты дакучнік прыйшоў
Дадатковыя словы
вусэі, вынасак, вычыняць, вярчанка, галяшоукі, ганчарка, грэбянь, дакучшк, скрўцімо
2 👁